Dit jaar staat onze zomervakantie minder in het teken van bestemmingen aandoen waar we nog niet eerder zijn geweest … we kiezen voor mooi weer in zuid-Bretagne gezellig samen met de Indian Summer die al een weekje eerder zijn vertrokken.

We hebben een hele snelle heenweg … 52 uur na ons vertrek uit Bruinisse op zaterdagmiddag 16 uur gooien we dinsdagavond 20 uur ons anker neer in de baai bij Camaret naast de Indian Summer. We hebben er dan 440 mijl opzitten met een korte nacht in Breskens en daarna twee nachten doorvaren in rustig weer met ’s nachts een heldere sterrenhemel en volle maan en overdag een lekker zonnetje. Vervolgens trekken we gezellig met elkaar op met een mooie balans in dingen doen die iedereen leuk vindt. Met als hoogtepunten het oude stadje Corcarneau en ankeren in de mooie eilandengroep van Iles les Glenans. Voor de rest de mooie plekken die we vorig jaar ook hebben gezien.

 

Na bijna 2 weken zo samen optrekken lopen de vaarplannen teveel uiteen en gaan we elk ons eigen weg. Wij willen graag nog een weekje langer in zuid-Bretagne blijven in het mooie weer en in twee wat langere etappes terug naar huis en de Indian Summer wil liever de westpunt ronden met goede wind en in meerdere kortere trajecten naar huis. Geen punt en heel goed dat iedereen de keuze maakt die het beste past. Wij zeilen weer terug naar het zuiden, naar het mooie weer, voor een bezoek aan Quiberon en Vannes in de golf van Morbihan, plaatsen waar we nog niet eerder zijn geweest.

De terugweg zeilen we in een lange dagtocht naar Benodet, trakteren onszelf daarna nog op een mooie ankerbaai in de buurt van Morgat en zeilen vervolgens in 31 uur (215 nm) met stevige zuid-westen wind naar Wight. Daar ontmoeten we de No Doubt en we trekken gezellig drie dagen met elkaar op. De meiden hebben het gezellig met Lieke, we liggen op leuke plekken, en maken mooie wandelingen. Met ook twee plaatsen waar we niet eerder zijn geweest; de Newton River en Folly’s Inn op de Medina River.

Het laatste stuk naar huis doen we in één etappe van 240 mijl. We vertrekken in de middag en de eerste nacht is rustig op de motor tot aan Dover. De volle dag erna zeilen we voor de wind de hele Belgische kust langs tot aan Vlissingen. Het laatste stuk op de motor in het donker door het kanaal van Walcheren, het Veerse meer en de Oosterschelde. Precies 36 uur later om 2.45 uur zaterdagochtend liggen we weer op onze eigen plek in Bru. We sluiten af met een gezellige BBQ met de Indian Summer voor anker op de Grevelingen.

 

Een heerlijke vakantie met goed weer en prima zeiltochten. Veel zon en maar één middagje regen. De heenweg vooral op de motor in lichte wind. In zuid-Bretagne een aantal mooie kortere tochten hoog aan de wind. En terug het eerste deel een stevige zeiltocht met ruime wind kracht 5-6 naar Wight. Terug van Wight naar huis het eerste deel in de nacht op de motor met weinig wind en het laatste deel na oversteken van de shippinglane bij Dover klavertje voor de wind kracht 4-5. De SeaQuest zeilt en vaart fantastisch met de nieuwe autopilot die Toine voor de vakantie heeft ingebouwd. Veel rustiger en natuurlijker door de golven dan de andere autopilot. Echt een genot. Ook de door Toine ingebouwde SSB radio werkt goed! De techniek is dit jaar beter in orde dan ooit ;-). Daarentegen is het met de gasvoorraad beroerd gesteld. We moeten tot twee keer toe eerst van de Indian Summer en daarna van de No Doubt gas lenen totdat we zelf de voorraad weer op orde hebben.

Onze belevenissen van dag tot dag.

We vertrekken zaterdagmiddag tijdens een drukke dag in Bru vanwege de visserijdagen nadat we nog even boodschappen hebben gedaan bij de AH in Oude-Tonge. Het is rustig weer met weinig wind, dus we varen veel op de motor. Met de vraag of we meteen doorvaren of een korte nachtrust in Breskens pakken. We kiezen voor het laatste nadat we al een paar uur tegen de stroming in hebben gevaren. Daar ligt de Zilt ook. We vertrekken weer vroeg, voor half 7 en tuffen langs de Belgische Kust op naar Bretagne. Met een lekker zonnetje en lichte wind tegen. In de buurt van het nauw van Calais gaat het iets harder waaien maar we hebben volle stroom mee; beetje vervelende golven maar we gaan wel lekker snel. Voor we het weten begint het wachtschema voor de nacht en tuffen we verder de Seine baai over. Eline pakt de eerste wacht tot 0.00 uur helemaal alleen. Heel goed gedaan! De nacht verloopt voorspoedig. Tijdens mijn ochtendwacht komt de zon op, altijd weer mooi om te zien. Dagafstand 154 mijl.

Ook de tweede dag varen we weer grotendeels in de zon met bijna geen wind. Tijdens het eten kunnen de borden gewoon op tafel staan. We hadden een goede timing in het nauw van Calais, maar niet voor de Alderney Race. Dan maar bovenlangs want volle stroom tegen wilen we niet hebben in die Race. Vlak boven Alderney gaat het wachtschema weer in. Marinthe pakt dit keer helemaal alleen de eerste wacht tot 23 uur. Ook heel goed gedaan! Dan zijn we de bocht om bij Alderney richting de westpunt van Bretagne en lijkt het erop dat we kunnen zeilen. Na verschillende zeilwisselingen geven we de moed maar op gaat de motor weer aan. Tot 4 uur en dan staat er eindelijk voldoende wind om lekker met halve wind te zeilen. Tot de volgende morgen 10 uur. Dan valt de wind weer weg en gaat de motor weer aan. Dagafstand 152 mijl.

De laatste dag tuffen we verder langs de noordkant van Bretagne op een vlakke zee. We zien twee keer een groepje dolfijnen. Ook dat blijft elke keer weer leuk om te zien. De wind valt helemaal weg en met een vlakke zee ronden we de punt van noord-Bretagne Chanal du Four in. We drinken vast een glaasje rosé op de goede heenreis met leuke muziek van de meiden erbij. Om 19.30 uur varen we de baai van Camaret in en gooien het anker neer naast de Indian Summer. Eerst er vlak naast, maar met wat deining komen de masten tegen elkaar, dus dat is niet zo slim. Dan maar weer het anker ophalen en een eigen plekje zoeken … maar dat lukt de laatste paar meter niet. Helemaal vast en geen beweging in. Vastgelopen doordat een stootwil in de weg lag en de lier de ketting niet kwijt kon. Toen is de zekering eruit gesprongen. Toine heeft toen de hele ankerlier open moeten halen om opnieuw te kunnen ankeren. We gaan eerst uiteten en fixen de zekering later wel weer. Heerlijk om na drie dagen varen op een mooie plek aan te komen en gezellig uit eten te gaan.

De volgende dag staan we vroeg op om met het juiste tij door Raz du Seine te kunnen. We varen maar meteen door naar de zuid-kant van Bretagne naar Concarneau. Een heel leuk plaatsje waar we een mooie plek in de haven krijgen naast elkaar nadat Harald eerst wat andere boten heeft ‘weggejaagd’. Concarneau heeft een mooi oud stadsdeel tussen hoge muren op een schiereilandje dichtbij de haven. Verrassend leuk met winkeltjes en restaurantjes. We eten op de boot en lopen daarna wat rond en kopen een lekker ijsje. En dat vier dagen na vertrek uit Bru. Een echt vakantiegevoel ook door het mooie weer. Nog wel even een probleem met de tweede gasfles … die is na 2 dagen gebruik alweer leeg en nu hebben we geen gas meer. We kunnen gelukkig van de Indian Summer lenen en Toine koopt de volgende dag een campinggaz-tankje.

 

Dat vakantiegevoel wordt nog wat sterker als we de volgende dag in de middag een kort stukje in mooi weer naar Iles les Glenan varen. Dat is een eilandengroep die ook wel de Franse Scilly’s wordt genoemd en je kunt er alleen met hoogwater naar binnen. We scharrelen tussen de eilanden door en vinden een prima ankerplek die straks bij laagwater ook diep genoeg blijft. ’s Avonds nemen we de Cobb en al het eten mee naar een verlaten strandje om daar te eten. Erg leuk!

Het vakantiegevoel wordt nog beter als we de volgende dag vlak na het wakker worden voor het ontbijt lekker vanaf je eigen boot in het water kan springen voor een verfrissende ochtendduik. Ontbijten is natuurlijk meestal met lekker stokbrood met voor mij met zoute boter en voor Marinthe met cocktailsaus. We blijven een dagje liggen in dit mooie paradijs. We zwemmen, liggen op het strand en wandelen kort over St Nicolaas. Met als enige vervelende dat Marinthe een steek krijgt onder haar voet terwijl ze staat te beachtennissen in ondiep water die even echt zeer doet. Gelukkig gaat het snel over na de voet een half uur in zo heet mogelijk water te houden en een paracetamolletje. ’s Avonds eten de kids pannenkoeken op de Indian Summer die ze zelf bakken. En de volwassenen groentelassagna op de SeaQuest. Iedereen tevreden en heel gezellig zo.

 

Het tij dwingt ons weer bijtijds op te staan om een stukje verder naar het zuiden te varen. Zo’n 40 mijl tegen hele zwakke wind in op de motor naar de mooie grote ankerbaai van Ile d’Houat. Er liggen heel veel andere boten maar er is ruimte genoeg. De ladies en Charley gaan nog lekker even naar het strand om te zonnen en doen boodschappen. ’s Avonds eten we op de eigen boten en daarna drinken we altijd nog thee bij elkaar. De kids vermaken zich prima met elkaar en spelen af en toe het ’treinen’-spel of kijken een film. Marinthe vermaakt zich goed met de 3-D puzzel van Manhattan die ze voor haar rapport heeft gekregen.

Op een eiland als Ile ‘d Houat vind ik het altijd erg leuk om een stuk te wandelen. Maar wil de rest dat ook wel? Zeker … we wandelen ruim twee uur een groot deel van het eiland rond. Gelukkig wel met wat bewolking, anders zou het te warm zijn. Eenmaal terug bij de boten gaan de ladies weer naar het strand. Eline en Marinthe halen 110 keer overspelen met beachtennis. Blijven we nog een nachtje of gaan we door? We besluiten door te gaan naar Courtesty … anderhalf uur heerlijk zeilen met halve wind. Eindelijk eens een stuk lekker zeilen!! Courtesty ligt bij de ingang van de golf van Morbihan en heeft een grote jachthaven. We krijgen mooie plekken naast elkaar aan het begin van de haven. En een goede plaats om de boot weer helemaal te verzorgen zoals Harald dat zegt … afspoelen met zoet water, poetsen, watertanks bijvullen en accu’s opladen. We verzorgen ook onszelf met lekker eten in een restaurantje gevolgd door een leuke straat-show van een fransman met wat acts met vuur.

 

De volgende dag nemen we de tijd om boodschappen te doen bij de supermarkt, hier lekker dichtbij de haven. Ook struinen we de markt af en kom ik thuis met fruit, placemats, shirt voor Toine en mooie shirts voor de meiden. De mannen gaan alvast tanken als Madeleine en ik het laatste deel van de markt nog verkennen. We willen op tijd de haven uit vanwege de diepgang, maar dat brengt ons wel met maximale stroom tegen de golf van Morbihan in. Wat een natuurgeweld … kolkend water en op sommige stukjes 6 knoop stroom tegen. Helemaal spannend als we achter ons zien dat bij de Indian Summer de genua opeens naar beneden komt en in het water valt. Gelukkig kunnen ze ‘m op tijd uit het water halen zodat er niets in de schroef komt. Wel schrikken hoor. We varen naar de ankerplaats van vorig jaar en zorgen eerst dat de genua weer gehesen is bij de Indian Summer. Dan toch maar door naar Ile de Arz omdat de ankerplaats lager wal is en niet goed voelt. Bij Ile de Arz is het prima liggen. En wat is het water lekker warm …. heerlijk om te zwemmen. We BBQ’en gezellig met z’n allen op de SeaQuest en zo is er weer een leuke vakantiedag voorbij.

De Summertjes halen dit keer vers stokbrood voor het ontbijt. Toine en ik springen lekker in het water voor een frisse ochtendduik voor het ontbijt. Iedereen heeft zin om het dorpje te bekijken en een stukje te wandelen. Het blijft een mooi en relaxed eiland. Terug bij de boot gaan we weer zwemmen. Warmer dan hier is het water nergens. In de middag staat het tij mee en daarom prima om weer naar buiten te varen in de richting van Belle Ille. Omdat we daar pas ’s ochtends vroeg naar binnen kunnen ankeren we voor de nacht weer in de grote baai van Ile d’Hoaut. Wederom een mooie zeiltocht van 1,5 uur hoog aan de wind over het vlakke water van de golf van Quiberon.

 

We staan ‘vroeg’ op (half 8) om de laatste 7 mijl naar Belle Ille te varen. Dan zijn we daar rond hoog water om de kleine haven van Le Palais in te kunnen achter een sluisdeur. We krijgen een mooie plek naast elkaar aan de kant van het stadje. Met de bakker op 50 m afstand, wat wil je nog meer. Het is leuk winkelen in Le Palais. De meiden kopen een shirt, ik een leuke bretonse trui en een tafelkleedje voor het tafeltje buiten. Toine onderneemt een poging om de kraanlijn te bevestigen en gaat daarvoor de mast in. Helaas lukt dat niet. Na het eten probeert hij het nog een keer. Dit maal met een schoongemaakte fietsketting die boven in de mast over de wieltjes zo de mast in glijdt met de kraanlijn achter zich aan. Goed idee van Harald … zo lukt het wel. Nu zijn we weer een complete zeilboot volgens Toine. Het eten was heerlijk met een gebraden kippetje van de slager. ’s Avonds maken we nog met z’n allen een wandeling door het fort. Tot laat in de avond hebben we live jazzmuziek naast ons op de steiger.

We huren twee Mehari’s om het eiland rond te rijden. Wat een gammele dingen, maar veel fun om in te rijden en ongelooflijk wat ze aan kunnen … echte toys for boys. Op een rustig weggetje mogen de kids er ook een stuk in rijden. We rijden via Sauzon naar de noordwest kant van het eiland. Mooie ruige kusten. Tussen de middag een heerlijke lunch midden op het eiland. Eenmaal terug in Le Palais is het een beetje regenachtig. We eten op de boot en gaan vroeg naar bed.

De volgende morgen gaan Donald, Marinthe en ik hardlopen op initiatief van Donald. Heel goed idee! De rest van de morgen rommelen we wat aan (schoonmaken, wassen) totdat we half 1 de sluis weer door kunnen naar buiten, koers naar Ile de Groix. Een tocht van 20 mijl die we geheel zeilend hoog aan de wind met een zwak windje afleggen. Regelmatig maar rond de 4,5 knoop snelheid, maar gewoon heerlijk zeilen en we hebben de tijd. De Indian Summer is er al iets eerder en heeft een mooie plaats in de buitenhaven aan boeien geregeld, op 10 meter afstand van de veerboot. We halen verse oesters voor de borrel. Heerlijk! En later heerlijke friet voor bij het eten.

 

Wat gaan de doen op Ile de Groix? Heeft iedereen zin in fietsen? Het is een fietseiland bij uitstek en vorig jaar hadden we een scooter gehuurd alleen vanwege de jichtteen van Toine. Ja iedereen wil fietsen en dat is uiteindelijk best vermoeiend maar ook super leuk. We fietsen een groot deel van het eiland rond, voor een deel op onverharde paden en af en toe flink stijl omhoog en omlaag. Met twee pechmomenten vanwege lekke banden bij Harald en Donald, maar dat wordt netjes opgelost door de verhuurder. We lunchen in Le Bourg met stokbroodjes en galette’s. In de middag brengen we de fietsen terug en varen we de haven uit nog even voor
anker bij het mooie strand om te zwemmen.

Wel koud, maar goed voor de vermoeide spieren.
Om 16 uur weer anker op voor een tochtje van 10 mijl naar Doelan. Lekker zeilen hoog aan de wind. Helaas zijn onze boten te groot voor deze haven en zijn we gedwongen nog een stuk door te gaan. Goed idee van Madeleine om door te varen naar de grote ankerbaai van La Forret. Dat is nog 20 mijl extra op de motor tegen de zwakke wind in. Geen probleem, het is een rustige zee en dan hebben we meteen tijd voor het avondeten. Rond 21 uur laten we het anker vallen. Nog even wat kletsen op de Indian Summer en vroeg naar bed. Het is een heel productief dagje!

We liggen een eindje van de haven af maar met onze bijboot geen probleem om ‘even’ naar de kant te gaan om brood te halen. Dat doe ik samen met Madeleine en uiteindelijk blijven we bijna twee uur weg. Eerst de haven in (nog een franse zeiler als lifter meegenomen), dan door het bos naar het dorpje lopen. Met een heel mooi pleintje aan het eind van de diepe zee inham en er is markt. We kopen stokbroden bij de bakker en fruit, groente en vlees op de markt. Vol beladen keren we terug na deze leuke ochtend activiteit.

 

Na het ontbijt is op beide boten de vraag ‘wat wordt onze volgende bestemming’. De Indian Summer wil graag naar Bénodet en wij willen graag nog een nachtje ankeren op Iles les Glenans. We besluiten te splitsen met het idee elkaar morgen weer in Bénodet te ontmoeten. Wij varen op ons gemakje naar de eilanden … het is even zoeken naar een goede ankerplek vanwege tijdelijk wat hardere wind. We vinden een prima plek achteraan in de Chambre. Om 22 uur is het laag water. Ruim een uur van te voren zien we onze buurboot al scheef liggen … gaat dat wel goed? We houden 20 cm ruimte onder de kiel, dus geen probleem. We kijken samen een film en na afloop kijken we buiten en zien we een enorme heldere sterrenhemel met heel veel sterren. Zelden zo mooi gezien.

Als we de volgende morgen wakker worden lezen we een appje van de Indian Summer dat ze al vroeg vertrokken zijn om de westpunt te ronden voordat er de komende dagen harde westenwind zal staan om vervolgens de dagen erna met westenwind in dagtochten al een stuk richting huis te kunnen varen. Wij kunnen niet op tijd weg omdat we op hoog water moeten wachten. Maar we willen ook liever nog niet ‘richting huis’ nu we pas halverwege onze vakantie zijn. We kiezen er daarom voor om weer een stuk terug naar het zuiden te varen naar Quiberon. Daar is het de komende dagen prima weer en we hebben nog de tijd. Op de terugweg komen we de Indian Summer wel weer tegen. En heel goed dat iedereen eigen keuzes maakt die het beste voelen. Het wordt een heerlijke zeiltocht van 47 mijl met ruime wind, kracht 3-4 en een lekker zonnetje erbij. Rond half 9 komen we in Port Haliguen aan, een leuke jachthaven.

 

We hebben een actief dagje op Quiberon. Eerst rustig ontbijten met vers stokbrood. Heerlijk is dat. Daarna met de wandelschoenen aan eerst het stadje door naar de ruige westkust. Vervolgens de kust omhoog totdat we in dorpje St Pierre aankomen. Mooie ruige kust, maar wel wat eentonig op het laatst. Kunnen we met de bus terug? Nee, die rijdt niet in de zomermaanden. Gelukkig gaat er wel een trein. We hebben geen kaartje kunnen kopen, maar we kunnen gewoon mee zonder dat we gecontroleerd worden. Inmiddels is het bijna 15 uur en hebben we flinke honger gekregen. Mooi dat er een creperie ‘all day’ open is. Gaan we nog door naar Ile d’Yeu? Is weer 50 mijl verder en er is geen plek voor ons formaat boot, alleen in de vissershaven waar je alleen ’s ochtendsvroeg in kan. Dat wordt teveel gedoe, dus we kiezen voor Vannes aan het eind vd golf van Morbihan.

De volgende morgen doen we rustig aan. We kunnen pas in de middag de golf in en pas eind van de middag het laatste stuk naar Vannes. Voor het eerst regent het een hele middag. De golf invaren met maximale stroming mee is een spektakel. Op sommige stukjes is het smal met andere boten en dan 6 knopen stroming mee.

Omdat we nog iets te vroeg zijn voor het laatste stuk naar Vannes ankeren we ruim een uur. De eerste keer op een verkeerde plek met veel stroming waar het anker niet pakt. De tweede keer ging het wel goed. Vannes invaren is erg leuk. Het wordt steeds smaller en het einde is een haven midden in het oude stadje met prima ligplaatsen. Naast een grote Nederlands motorboot met een echtpaar die vroeger ook een zeilboot gehad hebben.

Vannes is erg mooie stad. Heel oud met huizen van deels hout en de hele binnenstad is goed bewaard gebleven. Leuk om hier een dagje rond te lopen en ook van een heerlijke lunch en diner in gezellige restaurantjes te kunnen genieten. Het mooie wandelpad langs het water nodigt de meiden uit om in de ochtend hard te lopen. Prima dagje zo in Vannes!

 

We vertrekken om half 9 met hoogwater en stroming mee de gehele golf uit voor de 65 mijl naar Bénodet. Nog niet zoveel stroming zo net na kentering. Maar daardoor hebben we wel de stroming mee tot en met het ronden van het schiereiland Quiberon. Het eerste deel op de motor met zwakke wind. We dachten ook dat het het hele stuk motoren zou worden. Maar eenmaal rond de punt kunnen we hoog aan de wind heerlijk zeilen net onder Ile de Groix langs. De wind draait nog wat in de middag en zo kunnen we het hoog zeilen volhouden tot vlak voor de ingang van Bénodet. Om 18.30 uur meren we af aan de steiger van de jachthaven. We eten op de boot en maken daarna een leuke avondwandeling naar het strand en de boulevard tijdens zonsondergang.

 

De volgende dag staan we vroeg op (6.30 uur) om rond kentering en vervolgens met stroom mee bij Raz du Sein te kunnen zijn. Daar wil je de stroom in ieder geval niet tegen hebben. We willen in dit mooie weer nog een middagje en nachtje ankeren bij Morgat voordat we morgen aan de terugtocht naar huis beginnen via Wight. We vinden een prachtige ankerbaai aan de zuidwest punt van de baai van Morgat. Echt een kadootje om daar met mooi zonnig weer en weinig wind nog even te kunnen liggen.

Eline snorkelt de hele baai rond en Marinthe mag voor het eerst de mast in en maakt mooie foto’s. Dat met een BBQ als avondeten maakt het compleet.

We vertrekken om 4 uur om het tij bij Chenal du Four en de ronding van de punt van noord-Bretagne mee te kunnen hebben. Het is dan nog helemaal donker. Het eerste stuk op de motor met weinig wind. Om 110 uur trek de wind wat aan en zetten we de zeilen in klaverstand. Toine heeft de avond ervoor de boom en bulletali al gezet. In de middag met tij tegen gaat nog heel even de motor erbij. Dat is vanaf 18 uur niet meer nodig. De wind trekt steeds meer aan tot kracht 5-6. Met flinke zeegang erbij is het een stevige zeiltocht die voor weinig nachtrust zorgt maar wel spektaculiar zeilen. De SeaQuest suist perfect door het water met een super werkende autopilot.

 

Het gaat lekker snel en rond half 10 de volgende ochtend zeilen we langs de Needles de Solent op met stroming mee. We halen snelheden van 11,5 knoop. De No Doubt heeft al een plek geregeld naast hun in Yarmouth. En ook verse koffie en brood met een gebakken ei. Dat gaat er goed in. We zijn best moe na twee nachten met weinig slaap, maar dan kun je het beste gewoon bezig blijven. Dat gaat helemaal goed. We doen wat boodschappen in het stadje en maken een mooie wandeling langs het estuarium van Yarmouth. ’s Avonds eten we spaghetti bij de No Doubt. Nog een spektakel vlak bij onze boten doordat een motorbootje net buiten de haven in brand staat.

Eerst wordt de bemanning door de havenmeester met zijn bootje van boord gehaald. Vervolg vaart de reddingsboot uit en later ook de brandweer. Maar toen was het vuur al gedoofd.

De volgende dag varen we 5 mijl verderop de Newton River op. Vrij krap, maar prima om te ankeren en met een heel mooi uitzicht op de Solent en het Newton Estuarium. Jolanda houdt ook van wandelen net als ik, dus dat komt goed uit! In de middag gaan we met hoog water met de bijboot naar de kant. We maken een wandeling in een mooie omgeving met wat bos en een oud dorpje en uitkijkplaatsen voor vogels. De boten liggen aan elkaar vast. Dat gaat de hele middag goed, maar dan begint het wat harder te waaien en blijken we toch te krabben richting een ondiepte.

 

Toch maar even los gaan liggen en daarna terug naar de No Doubt voor BBQ met de Cobb, gewoon op het tafeltje. Heel handig en weer wat geleerd! Wij zitten lang buiten te kletsen en de meiden hebben binnen veel lol.

Onze laatste dag op Wight schuiven we weer een stukje op. We varen door een aantal wedstijdvelden van de Cowes-week. Vervolgens langs het drukke Cowes de Medina River op naar aanlegsteigers voor de Folley Inn. Een leuke plek en ook dichtbij het enige plaatsje op Wight waar we campinggaz kunnen halen …. het tankje was vanmorgen weer leeg ;-). Daar gaan Toine en ik met de bijboot naar toe. Eenmaal terug gaan de ouders wandelen en de meiden blijven op de boot om Olympische Spelen te kijken. Die kunnen we goed via de BBC ontvangen. Na de wandeling stijken we neer op het terras van Folly’s Inn voor een borrel heerlijk in het zonnetje. De meiden komen ook en na de borrel schuiven we meteen door naar het avondeten. Lekker Brits … eten bestellen en betalen aan de bar en dan wordt het even later naar je tafel gebracht.

We besluiten om er de volgende ochtend ook te gaan ontbijten. Zo gezegd, zo gedaan.. een echt Engels ontbijt waar we bijna de hele dag op teren. We rommelen nog wat op de boot en dan breekt het tijdstip aan om met het juiste tij te vertrekken voor het laatste stuk terug naar huis. De No Doubt heeft nog een week langer vakantie en blijft nog even. We zetten ze met hun bijboot af in Cowes en nemen afscheid. We varen met
stroming mee de Solent af met de zeilen wederom in klaverstand. Dat gaat prima totdat in de avond de wind wegzakt en we verder tuffen op de motor. Dat met een rustige zee en weinig scheepvaart om ons heen is een garantie voor een goede nachtrust.

In de vroege ochtend varen we langs Dover en steken we daarna de shippinglane over. Precies goed getimed met stroming mee door het hele nauw van Calais. Ook lekker druk met veerboten tussen Calais en Dover. Eenmaal aan de overkant gaat de motor weer uit en zeilen we pal voor de wind langs de Belgische kust. Eerst met windkracht 3-4 en later in de middag 4-5. Het is even spannend of we de pier van Zeebrugge halen zonder te hoeven gijpen en dat lukt. Het laatste stuk naar Vlissingen hebben we de stoom weer mee.

We komen daar 20.00 uur aan en besluiten door te varen door het kanaal van Walcheren zolang we zin hebben. Uiteindelijk kiezen we ervoor om door de varen naar Bruinisse. Heerlijk rustig zonder andere boten en een heldere sterrenhemel. Dat scheelt wachttijd bij de sluizen en dan hoeven we morgen niet meer te varen. Het Veerse meer en de Oosterschelde zijn goed verlicht met rode en groene tonnen. Maar we varen toch vooral ook op de kaart. De meiden helpen goed mee met rondkijken en aanleggen in de sluizen. Om 2.45 uur liggen we weer op onze eigen plek in Bru. Moe en voldaan kruipen we ons bed in.

 

We slapen lekker uit en in die tijd vaart de Indian Summer terug vanuit Zierikzee. De hele dag staat in teken van opruimen en wassen, met name de kleren van Marinthe want die gaat morgen naar zeilkamp. Aan het eind van de middag zeilen we naar de Hals en gaan daar voor anker gezellig samen met de Indian Summer en de Vila Mare. Leuk en gezellig zo de vakantie met elkaar te kunnen afsluiten.