Het plan voor deze vakantie maken we definitief in de meivakantie in overleg met de meiden. Het eerdere plan voor Scandinavië laten we vallen en we richten ons op een rondje UK met vooral focus op Ierland en Schotland. Maar is dat wel te doen in 4 weken? We rekenen het aantal mijlen uit en dan blijkt dat goed overeen te komen met het aantal mijlen die we ook hebben gevaren in 2014 toen we een rondje Noord-Schotland hebben gemaakt tijdens onze eerste vakantie met de SeaQuest (ca. 1450 nm). Het weer van de eerste paar dagen gaat bepalen of het rondje echt haalbaar is en of dat met de klok mee of tegen de klok in is. Het in 4 weken kunnen doen van deze tocht valt of staat namelijk met de eerste paar dagen meteen 500 nm te kunnen varen en ook de laatste week in een paar dagen deze afstand terug naar huis te kunnen afleggen.
We hebben geluk, de heenweg brengt ons in 83 uur varen van Breskens naar Dun Loaghaire, vlakbij Dublin. Een mooie start met de eerste 570 nm van een rondje UK met de klok mee. Veel motoren maar elke dag wel een paar uur lekker zeilen en rustige nachten waarbij de meiden meedoen bij het wacht lopen.
Vervolgens brengen we een weekje aan de oostkust van Ierland en Noord-Ierland door in de buurt van Dublin en Belfast. We bezoeken beide steden en huren vanuit beide plekken een dag een auto om wat van de omgeving te kunnen zien. Fantastisch om zo wat van het tot nu toe voor ons onbekende mooie Ierland mee te krijgen 👍.
Maar met de boot is Schotland leuker. Er zijn daar zoveel mooie ankerbaaien op mooie afstanden van elkaar én het Crinan en Caledonisch kanaal met al die sluizen zijn super leuk om te doen. De anderhalve week in Schotland is dan ook echt genieten. Wat een mooie omgeving, elke dag liggen we op een andere mooie plek. Met een leuk onverwachts bezoek aan Hendrik en Els op het eiland Bute. Het is overwegend mooi weer met zon en een lekkere temperatuur zo rond de 20-23 graden. ‘Maar’ drie dagen hebben we vooral in de middag en avond veel regen, dat valt dus erg mee. Ook kan je er heerlijk uiteten, zo ervaren we een paar keer. Ja, Schotland staat misschien wel op nr 1 van de zeilbestemmingen die voor ons te doen zijn in een zomervakantie vanuit Bruinisse.
De 550 nm vanuit Schotland terug naar huis doen we met een tussenstop in North Shields dichtbij Newcastle Upon Tyne. Dat is ongeveer halverwege. Daardoor hakken we de terugweg mooi in tweeën. Noodzakelijk vanwege het weer, maar ook leuk om nog wat van oost-Engeland mee te krijgen. De 250 nm naar North Shields doen we in 38 uur, vooral op de motor met een paar uur zeilen. We blijven daar drie dagen en zoeken een goed weervenster uit voor het tweede deel. Dat is zeker gelukt want we varen de resterende 280 nm terug naar Nederland in 36 uur met nagenoeg het hele stuk heerlijk en snel zeilen (8 knoop gemiddeld).
We kijken terug op een afwisselende en heerlijk relaxte vakantie. We komen geen andere boten tegen en zijn vooral met elkaar. Het eerste deel met ons viertjes en het tweede deel alleen met Marinthe. Vooral dan maken we goed gebruik van de drie fietsjes die we aan boord hebben. We genieten van de mooie natuur, van elkaar en lezen veel. Helemaal top 👍.
Overnachtingsplaatsen:
Zee: 7
Anker/kanaal: 9
Haven: 11
Het verslag van dag tot dag …
We vertrekken samen met de Indian Summer op vrijdag 12 juli net na het middaguur met als doel Breskens. Het grootste deel kunnen we heerlijk zeilen met NW bft 3-5 en ook de stroom hebben we grotendeels mee. Alleen het laatste stuk op de Westerschelde is op de motor tegen een lichte stroom in. Eenmaal in Breskens sprint ik vlak voor sluitingstijd nog even naar de Plus voor bananen, eieren en spek. Die was ik vergeten te kopen en dat kan toch niet ontbreken voor ontbijtjes na een nacht doorvaren 😉. Wij gaan nog even uiteten met ons viertjes en daarna op tijd naar bed want iedereen is moe.
We vertrekken rond 5.30 uur als het net licht is zodat we het eerste deel naar buiten de stroming mee hebben. Tot Zeebrugge is het stevig zeilen hoog aan de wind met bft 4-5 met een flinke snelheid. De meiden slapen hier gewoon doorheen. Na Zeebrugge is het tot na Duinkerken op weg naar de shippinglane heerlijk zeilen halve wind met bft 3-4. In de namiddag nemen we afscheid van de Summertjes, zij gaan naar Bretagne, en steken we op de motor met weinig wind de shippinglane over richting Dover. De zee is heel rustig en we tuffen op de motor door richting Wight. De borden kunnen gewoon op tafel, zo vlak is het. De meiden draaien prima mee met wachtlopen en zo kan ik de hele nacht tot 6 uur lekker slapen. Etmaalafstand: 177 nm
De hele dag tuffen we door langs de kust van zuid-Engeland met alleen in de middag een paar uur zeilen. Lang leve de langzame versnelling van de motor, want zo lopen we 6.5 knoop met 3.8 liter diesel per uur. Dat zou in de hoge versnelling 6.5 liter zijn 😅. In de loop van de ochtend breekt de zon door en we houden de hele dag een strak blauwe lucht. De Calanche zit zo’n 70 nm achter ons op weg naar Falmouth en ook de Summertjes varen door naar Bretagne.
Door de goede antenne met ons SeaQuest wifi netwerk op 3/4G hebben we het grootste deel van de tocht goed bereik. We kunnen zelfs de Formule 1 die in Londen is kijken en ook een stukje van de zinderende Wimbeldon finale tussen Federer en Djokje. Heel jammer dat Federer net verliest. Wederom kunnen de borden op tafel en tijdens het eten genieten we van een mooie dolfijnenshow. De nacht verloopt heel rustig met het gebruikelijke wachtschema van ons vieren. Etmaalafstand: 156nm
In de ochtend varen we tijdens mijn wacht de hoek om bij Lands End op naar het noorden. Aan het eind van de ochtend kunnen we een paar uur heerlijk zeilen in klaverstand. Gaan we door naar Dublin of maken we een tussenstop in Wales? Ach, het loopt lekker en het weer is goed, dus we gaan voor nog een nachtje langer varen en zetten koers naar Dun Laoghaire, een voorstadje van Dublin waar een goede jachthaven is. Het is warmer dan gisteren en de bimini gaat op. We zien heel regelmatig een groepje dolfijnen rondom de boot spelen. Dat blijft leuk om te zien, zeker als ze ook hoge sprongen uit het water maken. We kijken de film Castaway, de borden kunnen weer op tafel en zo tuffen we op een rustige Ierse Zee de derde nacht in. Etmaalafstand: 152 nm
Wat zijn we blij met de twee schapenvachten die we hebben meegenomen. Het is heerlijk zacht en warm om daar buiten op de comfort seats op te zitten. Zeker ‘s nachts tijdens de wacht. Iedereen slaapt lang uit. Rond het middag uur kunnen we weer zeilen in klaverstand en dat houden we vol tot vlakbij Dun Laoghaire waar we rond 16.00 uur aankomen. We hebben dan in totaal 573 nm gevaren. Een grote jachthaven met een prima plek, we toasten met een glaasje rosé op onze aankomst in Ierland! ‘s Avonds gaan we uiteten in een echte Ierse pub. En op tijd naar bed na nog even een potje harten jagen. Wat is het heerlijk om na een paar nachten doorvaren weer onafgebroken de hele nacht te kunnen slapen.
We gaan een dagje naar Dublin. Dat gaat heel makkelijk met een half uurtje in de trein. Dublin verkennen we vooral op de fiets; die kun je op veel plaatsten via een dagkaart systeem meenemen en weer terugzetten. We bezoeken the Guinness Storehouse; indrukwekkend om te zien hoe meneer Guinness dit hele imperium heeft opgebouwd dat nog steeds een hele belangrijke economische rol heeft in Dublin. Het bier is alleen niet te zuipen 😂. Al fietsend en wat lopend o.a. door de Temple Bar straat krijgen we in korte tijd een goed beeld van Dublin. We besluiten de dag met heerlijke sushi.
Het is een prachtig zonnige dag en we huren een auto voor een wandeling van een dikke 3 uur in de Wicklow mountains. Rondom een meer in een grote valei en via een hoge ridge met prachtig uitzicht terug. Het laatste stukje is sterk dalen maar via mooi gemaakte traptreden. Echt genieten in zo’n mooie omgeving! We rijden via de kust terug, snacken wat in een pub en eten lekker aan boord in het zonnetje. Snelle race zeilboten van de plaatselijke yachtclub varen uit voor de wekelijkse race in de baai. Nog tot lang zitten we buiten en spelen we boerenbridge.
We slapen uit want het regent toch. In de middag gaan we met de trein naar Dublin naar het iMax theater voor de nieuwste Lion King film. Heel erg mooi 👍. We kopen nog wat boeken voor de meiden en nemen aan het eind van de middag de trein naar Howth; een schiereilandje ten noorden van Dublin. Nadat het even zoeken was naar vrije plaatsen om de fietsen in te leveren 😂. Howth heeft een grote vissershaven en er hangt een leuke sfeer. Na even wat discussie komen we bij een prima restaurantje uit waar we heerlijke vis eten. Daarna nog een uurtje terug met de trein naar de haven rondom de hele baai van Dublin.
Tijd om weer door te gaan verder naar het noorden. We wachten even totdat een frontje over getrokken is en vertrekken rond 14 uur voor de 95 nm naar Bangor (voorstadje van Belfast met een goede jachthaven). We slaan Isles of Man maar over. Het trekt ons niet zo en het komt niet uit met het hoog water tijdstip om de haven in te kunnen. In de middag is het heerlijk zeilen met halve wind bft 3-4 met regelmatig springende dolfijnen rond de boot. In de avond gaat de motor aan en zo tuffen we de nacht in rustig op de motor. Toine blijft de hele nacht op en het laatste stuk doen we samen. We komen om 5.00 uur in Bangor aan; prima haven, iets kleiner en met gezelligere sfeer dan Dun Laoghaire.
We slapen nog wat uurtjes en pakken in de middag de trein naar Belfast. Het regent en dat is een mooie gelegenheid om binnen door te brengen in het fantastisch opgezette Titanic museum met allerlei belevingseffecten. We kennen het verhaal van het ongeluk en de redding, o.a. van het museum in Halifax. Maar dit museum richt zich daarnaast ook vooral op de bouw van het schip, want het is in Belfast op die plek gebouwd. Aansluitend gaan we op verzoek van de meiden naar een exhibition van de Game of Thrones. Het zegt ons niet zoveel, maar wel leuk omdat veel scenes in Ierland zijn opgenomen. Het blijft maar regenen dus we nemen de taxi naar het centrum van Belfast en eten lekker in een gezellige pub met life muziek. We worden zeiknat als we het stukje naar het station lopen in de stromende regen. Ach, morgen is het weer een zonnige dag.
Het is zeker mooi weer, de hele dag is het lekker warm met een strak blauwe lucht. We huren een auto bij the city airport waar we met de trein naar toe gaan en rijden een stuk van de Causaway Coastal route langs de noord-oost kust van Noord-Ierland. Een prachtig landschap. We lunchen in de tearoom bij een kasteel met een mooie binnentuin. We stoppen op verschillende plekken en aan het eind van de middag bezoeken we een hangende touwen-brug over een diepte naar een grote rots. Die werd vroeger gebruikt door vissers die op zalm vissen. Nu is het een toeristische attractie die eigenlijk veel te druk is 😅. Aan het begin van de avond rijden we via de snelweg door het binnenland terug naar Belfast naar een japans sushi tentje. In vlotte aanéénsluitende acties leveren we de auto weer in bij het vliegveld en gaan met de trein terug naar de haven. Kort maar krachtig doen we zo een mooie indruk op van Noord-Ierland. Dat is voor ons voldoende … we verlangen naar mooie en rustige ankerbaaitjes in Schotland.
We vertrekken in de ochtend voor de 30 nm oversteek van the North Channel naar Loch Ryan in Schotland. Het wordt een stevige zeiltocht met bft 3-7 iets ruimer dan halve wind. Omdat de windkracht zo varieert beginnen we gereefd, maar rollen al snel alles uit. Totdat het een ruime 6 bft gaat waaien en dan gaan we op mijn verzoek terug naar rif 1. Dan voelt de boot toch iets beter onder controle. We maken mooie snelheden van 8-10 knopen. Halverwege de helft zakt de wind weer terug naar bft 4 dus de zeilen gaan weer vol uit. Heerlijk zeilen! Totdat vlak voor het eind de wind weer even aantrekt tot een dikke bft 7 en we het groot zeil niet makkelijk gereefd krijgen …. de boot spuit door het water. We gaan iets ruimer varen totdat we in de luwte van het land komen en beter kunnen reven. Spectaculair zeilen 😅. Het laatste stukje het Loch in varen we op de motor tegen de wind in. We laten ons anker vallen in Lady Bay, een mooi plekje waar we helemaal alleen liggen. Zeker als kort daarna de wind inzakt en de zon vol doorbreekt. We hebben contact met Hendrik, een oud-collega van Toine, die op Bute is gaan wonen. Doordat het A4’tje nog op ons prikbord in de boot hangt komen we op het idee om hen te bezoeken. We zijn van harte welkom en spreken voor over twee dagen af.
Wij staan vroeg op voor de 33 nm naar Lamlash Bay zodat de meiden kunnen uitslapen. De wind is zwak en pal van achteren, dus we varen alleen met de genua en de motor er zachtjes bij. We komen vlak langs Ailsa Craig, een grote kale rots midden in the Firth of Clyde die wel wat weg heeft van Saba 😉. Even hebben we last van een enorme magnetische afwijking waardoor beide pilots niet meer werken. Even later gelukkig weer wel! We laten het anker vallen in Lamlash Bay, bij Holy Island (waar we 9 jaar geleden een hele leuke wandeling hebben gemaakt). We liggen op 19 meter diepte en gebruiken de gehele 75 meter lange ketting. Marinthe werkt aan paper 4 en ik draai drie wasjes en maak de badkamers goed schoon. De hele middag schijnt de zon volop met af en toe flinke wind. Prima weer om de was van het beddengoed snel droog te krijgen 😉. In Nederland is het 39 graden; gelukkig hier maar gewoon 22-24 graden!
Het is heerlijk zonnig weer met een lekker windje en zo’n 25 graden. De warmste dag van dit jaar horen we later van Hendrik. We hebben een heerlijke zeiltocht van zo’n 20 nm tot de jachthaven van Rothesay op het eiland Bute. Een hele leuke gezellige kleine haven. Daar ontmoeten we Hendrik die ons meeneemt naar hun nieuwe huis. Wat een project! Daar zitten al heel wat uurtjes arbeid in. Bute is een heel leuk eiland waar Hendrik al van jongs af aan komt omdat zijn moeder er geboren is. En nu heeft hij er samen met Els een huis gekocht wat ze aan het opknappen zijn en de komend periode nu net met pensioen in gaan wonen. We horen veel van hen over de achtergrond en het leven op dit eiland. Ik kan me daardoor goed een voorstelling maken van het leven hier en zie ons hier al zo een tijdje op de boot wonen als we over een aantal jaren ook met pensioen zijn 😅. ‘s Avonds gaan we met ze uiteten in een leuk restaurantje.
In de ochtend worden we door Els opgehaald om naar Mount Stewart te gaan. Wat een indrukwekkend mooi ingericht huis door de rijkste man van de UK (rijk geworden door het drie keer trouwen met vrouwen uit rijke families). We krijgen een rondleiding door een enthousiaste Schotse vrouw en leren zo veel van de achtergrond van de bouw en inrichting van dit huis. Heel smaakvol ingericht maar wat arbeidsintensief! We lunchen in de tearoom waar Els een paar uur per week werkt. Daarna haalt Hendrik ons op voor een tour rondom het eiland. In de middag vertrekken we voor de ongeveer 30 nm naar het begin van het Crinan kanaal. Het waait af en toe flink. We varen boven Bute langs door een smalle doorgang en later weer de hoek om naar het noorden Loch Fyne in naar Ardrishaig. Daar laten we het anker vallen achter een rots met allemaal zeehondjes erop. Een prachtige plek waar we fantastische sirloin steak eten van een gezonde Schotse rund van het eiland Bute, met sla en boontjes. Gekocht bij de goede slager in Rothesay die aan heel de UK levert, een tip van Hendrik. Samen met wat krachtige rode wijn buiten in de zon smaakt dat erg goed 👍. We zitten nog lang buiten en spelen Canasta.
Om half 9 liggen we in de eerste sluis van het Crinan kanaal. We hebben twee dagen geleden al gereserveerd, want dat moet als je meer dan 2.20 m diep bent en wij zijn 2.35 m (en op zoet water 2.40 m). Dan zorgen ze voor wat extra water in het kanaal. Net zoals 9 jaar geleden is het een fantastische beleving om door dit kanaal te varen. Eigenlijk net een boerensloot, midden in de natuur en bossen. In totaal 9 nm lang met 15 sluizen waarvan 12 sluizen zelf te bedienen. Het grootste deel van de sluizen doen we samen met een Brits stel op een 28 ft boot en een Schots stel op een klein motor bootje. De meiden werken hard en bedienen samen met een student (als pilot ingehuurd door het Britse stel) alle sluizen. De diepgang gaat heel goed, maar op één plek zien de we de dieptemeter onder de 2.30 m en raken we kort de bodem. Er staat weinig wind en het is tot aankomst in het basin bij Crinan op een korte bui na droog. Eenmaal aangekomen in het laatste basin begint het te regenen en dat gaat de hele avond en nacht door. Geeft niet, we liggen er prima en gaan ‘s avonds ontzettend lekker uiteten in het hotel om de hoek.
Het is vandaag maar een kort stukje naar Craobh Haven, de haven waar Eline morgen van boord gaat. Het is gelukkig even droog maar er staat geen wind, dus we motoren tussen de eilandjes door met de stroming mee. We krijgen een prima plek toegewezen in de overvolle haven, want de West Highland Yacht Week is daar gaande met flink wat boten. De hele middag regent het en wij zitten gezellig binnen en kijken de F1. Wat een bizarre race met Max als winnaar 👍. We wilden graag een auto huren om Eline weg te brengen, maar dat gaat op zondag niet lukken. Via een taxi, bus en airport shuttle kan Eline gelukkig wel alleen op tijd op de airport van Glasgow komen. De laatste avond met ons viertjes spelen we nog lang boerenbridge.
We zetten Eline om 7 uur af bij de taxi, een heel aardige Schotse meneer die Eline nog veel verteld heeft over de omgeving. Ze is mooi op tijd op de airport maar haar vliegtuig heeft een paar uur vertraging. Wij motoren intussen met weinig wind naar de volgende ankerbaai bij Puilldobhrain via de nauwe doorgang van de Cuan Sound. Wat een mooie plek in een zeer beschutte kleine diepe baai midden in de Schotse natuur. Nog net voordat het de rest van de middag regent maken we een kort maar krachtige wandeling over het eilandje dwars door de wildernis heen, want niet overal is er een pad. Eenmaal terug op de boot zitten we lekker binnen en vermaken ons goed met lezen en een film kijken. Ondertussen is Eline met 2,5 uur vertraging vertrokken en ‘s avonds goed en wel weer thuis.
De zon schijnt weer en dat blijft de hele dag zo☀️. We varen een kleine 20 nm langs Oban naar een mooie ankerbaai ten noorden van het eiland Lismore. Daar gaan we met de bijboot roeiend naar de kant en maken een mooie wandeling over de noordpunt van het eiland. Eenmaal terug op de boot kriebelt het toch te veel om weer door te gaan. We varen nog drie uurtjes Loch Linnhe verder op naar Corpach, het begin van het Caledonisch kanaal. We overnachten op een prachtige ankerplek met uitzicht op de Ben Nevis.
Om 8 uur liggen we bij de sluis om het kanaal in te gaan. We kunnen met twee andere boten meteen door Neptune’s Staircase op, dat zijn 8 sluizen op een rij en dat duurt zo’n twee uur. Hard werken; we liggen helemaal voorin en het water komt met behoorlijk geweld de sluis in. Het duurt even voordat we de goede techniek te pakken hebben met de lijn achter op de lier die Toine kan bedienen vanaf de stuurstand. Hij staat daar om ook regelmatig de motor in z’n achteruit te zetten. Marinthe staat op de kant en zorgt telkens voor het vastleggen van de lijnen. Ik sta bij de lijn voorop de boot. Net voor de lunchpauze zijn we er doorheen. Ze hadden flinke onweer voorspelt maar tot in de avond houden we het heerlijk zonnig en het is zelfs behoorlijk warm. We doen wat boodschappen in Corpach met de drie fietsjes. Dat gaat perfect. Daarna varen we een stukje door het kanaal in tot het einde van Loch Lochy. Wat een mooie omgeving zo tussen de hoge bergen in de volle natuur. Toine reserveert bij een sjiek restaurantje aan het Loch met het idee dat we er voor de deur kunnen liggen. Dat blijkt niet zo te zijn, maar een paar km fietsen langs een drukke weg blijkt ook prima te kunnen. Een mooie avond in een mooie omgeving met wat extra avontuur door de fietstocht.
We liggen vlak voor een sluis en kunnen samen met twee andere boten meteen naar binnen. Na nog een sluis zijn we op het hoogste punt. Vanaf nu is het alleen nog maar naar beneden en dat is zoveel makkelijker. We varen verder over het wat ondiepere Loch Oich naar de 5 sluizen in Fort Augustus. Het is daar altijd een druk punt en morgen zijn die sluizen de hele dag dicht. Vandaar dat we er vandaag doorheen willen. We kunnen met de tweede schutting mee die met één sluis na de eerste schutting volgt. Wel even een vervelende ervaring met een zeer onaardige sluiswachter die abnormaal onvriendelijk tegen mij doet bij de lijn aanpakken. Terwijl we tot nu toe niets dan vriendelijkheid en behulpzaamheid ervaren. Maar snel vergeten. We varen door tot halverwege Loch Ness en ankeren in de baai bij het kasteel en eten heerlijke zalm met rijstenkoekjes aan boord.
De laatste dag in Schotland breekt aan. We staan weer op tijd op en hopen rond de middag bij Inverness de zee op te kunnen. Dat gaat helaas niet lukken. We missen op een half uurtje na de trap van de laatste 4 sluizen bij Inverness en moeten tot na de lunch wachten. Ach, dan maak ik nog maar even een fietstochtje en Toine poetst de boot. Na de lunch kunnen we met een grote boot naast ons de sluizen door. Dat past maar net. Dan nog even wachten op de trein voordat we door de laatste twee sluizen kunnen met een spoorbrug ertussen. Om 15 uur varen we de zee op voor het eerste stuk van 250 nm terug naar huis met een tussenstop in Newcastle. Er staat weinig wind en het eerste deel voordat we de punt bij Peterhead om kunnen is de wind tegen, dus dat is weer motoren.
In de vroege ochtend zijn we alweer de hoek om en in de buurt van Aberdeen. We hebben op de juiste plekken de stroming mee en daardoor hebben we een lekkere snelheid. We zien korte tijd achter elkaar twee walvissen op goede zichtafstand deels bovenwater komen. Wat een mooi gezicht. Ook zien we regelmatig zeehondjes zwemmen en met hun kopje boven water onze boot inspecteren. In de middag kunnen we weer zeilen, hoog aan de wind bft 3 en dat houden we tot ver in de avond vol. Het laatste stuk is weer op de motor langs een windmolenpark en om 4.30 uur varen we de pieren van de river Tyne door. Om 5.00 uur liggen we in de jachthaven van North Shields nadat we heel vriendelijk ontvangen zijn en door de sluis zijn geholpen.
We kruipen lekker nog een paar uur ons bed in. De rest van de dag blijven we rustig op de boot. Ik doe wat was en we lunchen in het havenrestaurantje. En natuurlijk kijken we wederom een zeer spannende F1 race. Met de goede wifi in de jachthaven zet ik dit bericht in concept op de site. ’s Avonds bellen we even met Eline die met haar vriendje en familie op vakantie is in Nice. Ook krijgen we een flinke onweersbui over ons heen. Fijn om nu in een haven te liggen en niet op zee te zijn.
De volgende dag gaan we rond de middag met een taxi naar New Castle. We lopen wat rond, bezoeken de grote shoppingmall en het mooie oude kasteel. Je kunt goed zien dat er al heel wat historie in deze stad zit. Op de één of andere manier hebben Marinthe en ik weinig energie en gaan we op tijd weer terug naar de boot. We eten in de pub van de haven vlak naast de boot; wel zo makkelijk!
De laatste dag in North Shield regent het tot ver in de middag. Zodra het droog is gaan Toine en ik een stukje fietsen naar de pieren bij de ingang van de rivier Tyne. Een leuk fietstochtje met fijne fietsjes!! ’s Avonds gaan we uiteten bij een super leuk restaurantje, ook met de fietsjes en eten er echt super.
We hebben het perfecte weervenster afgewacht. De laatste 280 nm terug naar Vlissingen doen we in 36 uur met een gemiddelde van 7,9 knoop nagenoeg helemaal zeilend. Alleen de laatste twee uur is de wind op en gaat de motor aan. De rest van de tocht inclusief de nacht varen we overwegend halve wind met bft 3-6. De eerste dag vooral bft 5-6, de nacht bft 4 en de laatste dag bft 3-4. Een perfecte zeiltocht, zonder regen, met een heldere sterrenhemel in de nacht. Zo vaak komt dat niet voor is onze ervaring. Mooi om zo de vakantie te eindigen!
Als we eenmaal bij Vlissingen zijn zo rond 19.00 uur besluiten we door te varen tot Bru, omdat het morgen toch de hele dag gaat regenen. Zo liggen we nu weer heerlijk in onze thuishaven en kijken we terug op een zeer geslaagde vakantie!