Deze week staat in het teken van Thanksgiving en ook het begin van ‘the Holiday Season’. Dat hoor je regelmatig op de radio en je ziet het ook om je heen want sinds vrijdag, de dag na Thanksgiving, verschijnt overal de kerstversiering in het straatbeeld. Op onze favoriete radiozender in de auto wordt sinds het begin van deze week al kerstmuziek gedraaid. En dat terwijl het nog ruim vier weken duurt voordat het Kerstmis is. Dat zijn we niet gewend. Misschien dat het voor ons wel extra raar voelt omdat wij warm weer niet met Kerst associëren en normaal in deze tijd van het jaar nog volop met Sinterklaas bezig zijn. Ach, dit jaar slaan we dat leuke feest maar een keer over en laten we ons gewoon wat vroeger in de Kerst-sferen van Florida meenemen 😉🎄.

Eline heeft deze week vrij van school, Marinthe geeft haar knie rust en gaat alleen op maandag kort naar de tennisschool, Jack en Jackie zijn er en daarom voelt het voor ons ook als een ‘vakantieweek’.

Maandag gaan we met Marinthe naar de fysio. Haar knie doet flink pijn al na een half uurtje tennis en ze loopt hinkend met ijs erop naar de fysio. ‘That is not good’, is haar conclusie. Tijdens het uurtje dat ze Marinthe behandelt met knie masseren en oefeningen doen mogen wij er bij zijn en geeft ze ons uitgebreid uitleg. Heel waardevol. Haar advies is eerst de beenspieren echt goed versterken en geen pijn meer in haar knie voordat ze weer mag tennissen. Elke dag rek- en spierversterkende oefeningen doen met gewichtjes om haar enkels. Aangevuld met fietsen als cardio oefening. Haar uitleg snappen we goed en voelt zeer logisch. De oefeningen doet Marinthe elke dag heel trouw en op dinsdag gaat ze met mij mee naar de fitness waar zij kan fietsen tijdens mijn lunch crunch les.

Maandagmiddag regelen we de learners permits voor het autorijden van beide meiden. Gelukkig hebben we vooraf via internet een afspraak gemaakt. Dat scheelt wachten in een lange rij. Het duurt allemaal iets langer omdat de drugs/alcohol testresultaat van Eline niet goed in het systeem is verwerkt. Na eerst thuis via chat contact opnemen met de organisatie krijgen we haar gegevens door en kunnen we ook voor Eline een permit regelen. Met allebei rijden we elke dag een klein stukje.

Eline gaat op maandag met Martha (een Nederlands meisje van school) naar het strand. En op dinsdag met Lutitia (een Braziliaans meisje van school) naar de film in Fort Lauderdale. Met de auto van Lutitia en dan is ze pas 19 uur thuis. Leuk om te zien hoe ze dat voor zichzelf allemaal regelt.

Toine gaat op dinsdag met Jack en Jackie met de boot van Jack naar Fort Lauderdale naar een boatyard voor een onderwater beurt. Allemaal ter voorbereiding van het kunnen verkopen van zijn boot. Daar heeft hij nu wel wat haast mee want hij heeft een bod gedaan op de motorboot en die is geaccepteerd! Kort nadat ze op weg zijn valt de motor uit. Dankzij hun abonnement op SeaTow krijgen ze ‘gratis’ een sleep tot aan de yard in Fort Lauderdale. Ik rij daar met de auto van Jack naar toe zodat zij daar hun auto hebben. Met nog wat klussen aan de motor en diesel halen door Jackie en mij krijgen Jack en Toine uiteindelijk de motor weer werkend. Goed dat Toine de boot al een beetje heeft leren kennen want hij zal hem volgende week terugvaren als Jack weer terug in Canada is. Toine en ik gaan met een Uber taxi naar huis. Onze eerste Uber ervaring en die is heel goed!

Woensdag heeft Mira een twee uur durende niveau test (lezen en luisteren) van de engelse cursus. Ik haal het hoogste niveau (ook na de check op speaking) en dat betekent dat ik mee mag draaien in de hoogste groep waar de nadruk vooral ligt op spreken met meer woordenschat en in discussies over allerlei onderwerpen de juiste woorden kunnen gebruiken en kunnen overtuigen. Precies wat ik graag wil en waar ik nog wel wat in kan groeien 😉.

Donderdagochtend vertrekken we met half tij (dan kunnen we qua diepgang nog net ons eigen kanaaltje uit) met als doel het lange Thanksgiving weekend naar de Bahama’s te gaan. We kunnen meteen de brug door en dan zit je binnen een half uur ook gelijk op open zee. Niet even rustig wennen, maar meteen de golven in. Het deel van de Bahama’s dat we willen bezoeken is helaas niet bezeilbaar. De wind draait net iets later naar zuid-zuidwest en we hebben 30 graden extra nodig vanwege correctie voor de noord gaande 4 knopen golfstroom. We kunnen het redelijk hoog aan de wind wel halen naar West End op Grand Bahama te gaan. Dat is wel iets verder, we komen dan in het donker aan en het is onzeker of je daar wel kan ankeren en dan naar een marina? We weten dat zondag terug een stevig tochtje kan worden met wind van het noorden tegen de stroming in. En als de autopilot ook opeens wat raar begint te doen is de keuze snel gemaakt … het moet wel leuk blijven 😂 … we draaien bij en varen terug naar de kust van Florida naar Lake Worth Inlet, 30 mijl ten noorden van onze eigen inlet. Een goede keuze, zeker als we onderweg daarnaar toe flinke onweersbuien over ons heen krijgen waarbij het echte onweer gelukkig net achter ons wegtrekt. Een niet te onderschatten stukje zee, die Golfstroom tussen Florida en de Bahama’s! Op Lake Worth is het gelukkig prima ankeren, leuk met veel andere zeilboten om ons heen, vooral uit Canada. We hebben een hele goede avond en nacht met een glaasje rosé, lekker eten, Expeditie Robinson kijken en heerlijk het klokje rond slapen.

Wat gaan we de volgende dag doen? Naar de marina in West-Palm beach dichtbij de ankerplaats? Dat blijkt 180 dollar te kosten en dat is een beetje teveel. Ook hoeven we niet persé in een dure marina te liggen terwijl we thuis een gratis ligplaats hebben met ook het vakantiegevoel om ons heen. De keuze is snel gemaakt. We zeilen de 30 mijl terug langs de kust, heerlijk met windkracht 3-4 en halve wind. Fantastisch zeilen!!! We sturen alles met de hand want beide autopilots doen raar. Weer een klusje voor Toine om uit te zoeken. We komen vlak langs het vakantiehuis van Trump in Mar-a-Lago waar hij op dat moment ook is. Dat is wel te merken aan de boot van de US Coast Guard die er waakvol rondvaart en ons goed in de gaten houdt. We hebben er goed de vaart in maar redden we het om voor het halve tij terug te zijn? Dat lukt precies, we kunnen ons net door de modderdrempel aan het begin van ons kanaaltje sleuren en ook aanleggen lukt nog net. Eenmaal thuis springen we lekker nog even het zwembad in. ‘s Avonds gaan we uiteten bij een Italiaans restaurant in Boca. Dat valt helaas een beetje tegen en de airco staat binnen ook te koud.

Wat gaan we de rest van dit ‘vakantieweekend’ doen? Toch wel leuk om nog ergens naar toe te gaan nu we toch gepland hadden weg te zijn. We besluiten om naar Key West te gaan helemaal aan het einde van de Keys. Dat is 4 uur rijden enkele reis door een mooi gebied. Het rijdt vlot zonder files en ruim 2,5 uur is over de Keys zelf. Daar is vooral in het middelste deel nog goed de schade van orkaan Irma te zien. Door de enorme hopen puin en afval langs de kant van de weg en ook steigers en huizen die verwoest zijn. Key West zelf is redelijk gespaard gebleven. Het is een toeristisch stadje en er liggen drie cruiseschepen waaronder de Eurodam van de Holland Amerika Lijn. Maar toch wel leuk om rond te lopen en we hebben een mooi hotel met een zwembad en een hot tub en uitzicht op de zee. Eline maakt veel foto’s voor haar project op school … ze moet een fotocollage maken met eigen gemaakte foto’s met het programma Fotoshop. Daar is ze lekker mee bezig 👍. ’s Avonds drinken we eerst een cocktail in de bar met uitzicht op de wegvarende cruiseschepen. Daarna eten we heerlijk buiten aan de waterkant met leuke tafelgesprekken.

Op zondag (vanochtend) maken Toine, Eline en ik een snorkeltripje met een grote catamaran naar het rif. Marinthe heeft daar geen zin in en blijft in het hotel. Het is een leuk tochtje, koraal valt een beetje tegen, de vissen zijn wel heel mooi, veel en kleurrijk. In de middag rijden we de 4 uur weer terug naar huis, gelukkig ook weer zonder file. En nu zijn we gewoon weer thuis en staan we aan de vooravond van een gewone ‘werk’-week. Eline weer naar school, Marinthe hopelijk ook een deel van de dag weer op de tennisschool, Toine weer aan het werk en ik begin morgen met m’n engelse les. Misschien raar, maar we hebben zin in zo’n gewone ‘werk’-week!