We zijn een week in Florida en zitten midden in het proces van settelen. Terugkijkend op de eerste week zijn we dik tevreden. Elke dag bereiken we wel iets. Maar we zijn er nog niet. Het meest gesetteld zijn we al in ons huis met de boot in de achtertuin. Het is hier heerlijk wonen en dat voelt al heel vertrouwd. Ook vinden we vrij makkelijk een goede tennisschool voor Marinthe. Het meest lastige is het vinden van een goede ‘highschool’ voor Eline. Maar ook daar lijkt nu een goede oplossing voorhanden.

Het is elke dag weer een belevenis wat we kunnen regelen en ondertussen leren we hier de buurt al aardig kennen. Rijden gaat heel makkelijk en de weg vinden ook omdat de meeste straten logisch noord-zuid of oost-west lopen. We kijken onze ogen uit naar alle typische Amerikaanse dingen die zo anders zijn dan in Nederland, zoals grote auto’s, brede wegen, het relaxte gedrag in het verkeer, grote winkels, koelkast waar je ijsblokjes en gefilterd water kan tappen, etc.

Ook pakken we het sporten weer op, de meiden gaan regelmatig tennissen in het buurtpark waar je gratis terecht kunt, Marinthe doet daarnaast veel spier- en core stability oefeningen. Mira en Eline gaan hardlopen en doen over 1,5 week mee met een 5K hardloop wedstrijd (overgehaald door een Nederlandse man die in een sportwinkel werkt en die we leren kennen als we daar wat spullen kopen voor Marinthe). Ook verkent Mira de omgeving met de fiets. Na het sporten is het heerlijk om een duik in het zwembad te nemen. Toine doet diverse klussen aan de SeaQuest en repareert ‘de achteruit’ (bevestigt een nieuwe koppel-kabel), de knopjes op de stuurstand en vervangt het witte achterlicht.

Het weer is zeer afwisselend maar meestal prima om lekker buiten te vertoeven. Heel warm (boven de 30 graden) of lekker warm (rond de 25), zonnig of bewolkt, een regenbui of enorme stortbuien, harde wind of geen wind … elke dag wat anders. Dat komt omdat we in de overgang zitten van het warme zomerweer met flink buien naar het stabielere en iets minder warme winterweer.

De eerste prioriteit is het inklaren bij customs. We rijden met de auto van Jack naar Fort Lauderdale en kunnen op de Executive Airport inklaren. We krijgen een stempel in ons paspoort dat we 6 maanden mogen blijven (tot 20 april 2018). Een mooie mijlpaal, we zijn hier legaal! En nee meneer, natuurlijk mag je nu niet meteen de goedkeuring vragen voor 8 maanden. ‘That is illegal’. Als we langer willen blijven moeten we begin volgend jaar verlenging aanvragen. Helemaal goed en eigenlijk zoals verwacht!

De rest van het eerste weekend gebruiken we voor het uitruimen van de boot en het inrichten van het huis. Toine besteed veel tijd aan het goed vastleggen van de boot. De boot ligt hier tussen twee palen en moet met het getijde van 90 cm meebewegen. Met een lange plank tussen de palen en de stootwillen en de juiste lengte lijnen voor hoog en laag water komt het goed.
Jackie neemt ons mee naar winkels en het strand en vertelt veel over wat er waar te doen is en hoe je het beste kunt rijden. Een prima eerste introductie van deze omgeving. We nemen J&J mee uiteten in een steakhouse langs de ICW waar we lekker buiten kunnen zitten en hele serieuze stukken biefstuk krijgen!

Zondagmiddag komen de beide buren langs voor een borrel. Super leuk om hen te leren kennen. Oscar en Maggie wonen aan de oostkant van ons. Steve en Lisa met hun zonen Jake (22 jr) en Hunter (16 jr) wonen aan de westkant. Gezellige mensen die zeer gastvrij zijn, we kunnen altijd langs komen voor vragen. Zij werken allemaal en hebben drukke levens, dus heel veel zullen we elkaar niet zien, maar wel fijn om elkaar te kennen. In de avond brengen we J&J naar het vliegveld in Fort Lauderdale voor hun vlucht terug naar Canada. Half november komen ze hier weer een weekje. En dan hebben we opeens het rijk alleen. Een mooi moment om de halve finale van Heel Holland Bakt te kijken 😉.
Het meeste belangrijk op maandag is het inklaren van de boot. Daarvoor rijden we naar Port Everglades in Fort Lauderdale. Dat is nog even een gedoe, want ze accepteren ons kopie van het eigendomsbewijs niet en het origineel ligt thuis in Nederland. Overal konden we met de geplastificeerde kopie terecht, maar hier dus niet. We krijgen toestemming om in Broward County te zijn (van Deerfield Beach tot Fort Lauderdale) en 3 mijl op de zee, maar verder niet. We krijgen pas een cruisingpermit voor de rest van Amerika als we het orginele eigendomsbewijs laten zien. Gelukkig moet Toine begin november in Nederland zijn voor een aantal zakelijke afspraken. Dan kan hij meteen het eigendomsbewijs meenemen. Tot die tijd zijn we toch niet van plan om verder met de boot op pad te gaan. Ook met de boot zijn we nu legaal in het land dus het Amerikaanse gastenvlaggetje kan het want in.

Op de terugweg stoppen we bij de BMW-dealer voor een eerste check van de prijzen …. en drie uur later zijn we de eigenaar van een witte BMW 528i uit 2013. Die is hier meer dan de helft goedkoper dan in Nederland. Daarnaast hoeven we eigenlijk alleen maar te kijken naar het verschil tussen aan- en verkoopprijs over 7 maanden. En dat bedrag is naar verwachting veel lager dan de kosten voor het huren van een auto. Wegenbelasting hoef je hier niet te betalen en de verzekering is zeer betaalbaar. Een dag later halen we de auto op als het geld is overgemaakt. Heerlijk om in eigen auto hier rond te kunnen rijden. Zeker omdat hier bijna alles met de auto moet.

Op dinsdag gaan we op zoek naar een tennisschool voor Marinthe. We hebben een heel goed gevoel bij de Evert Tennis Academy. Die hebben een prima full-time programma voor een groep kids van 12-18 jaar. Veel tennis, fitness en mental training en daarnaast wat uurtjes tijd voor school. Dat lijkt ideaal voor Marinthe met voor school twee vakken van 5 VWO (natuurkunde en scheikunde) via de Wereldschool. Volgende week start ze met een ‘evaluation week’ en draait ze het volledige programma mee. Als er een ‘click’ is en het bevalt wederzijds goed, dan is dit een prima oplossing voor Marinthe de komende 6-8 maanden. Veel tennis en stevig trainen, maar dat wil ze ook graag. Maar eerst volgende week nog even afwachten. Het volgen van de twee vakken via de Wereldschool is eenvoudig geregeld. Er hoort alleen wel een heel pakket aan boeken bij en ook wat practicum materialen. Die kan Toine begin november mooi uit Nederland meenemen.

We wisten al dat het vinden van een goede school voor Eline niet makkelijk zal zijn. De public schools in onze county (Broward County) zijn niet zo goed. Moeten we dan toch voor een private school gaan? We nemen contact op met North Broward Prep High School, de school waar de buurjongen ook naar toe gaat. Dat is een prima school, maar daar kom je niet zomaar op. Eerst willen ze een check doen op basis van de cijfers van alle middelbare school jaren en een proficiency test of haar Engels voldoende is. We sturen alle informatie op, ook haar diploma van Cambridge Advanced. Na twee dagen horen we dat ze niet kan worden toegelaten. Ze nemen geen studenten aan gedurende het laatste schooljaar met kans op niet kunnen slagen en een klas lager starten mag ook niet. Nou, dat weten we dan. Wat nu? Proberen om op een public highschool in Boca Raton te komen? Dat is een wat rijker dorp ten noorden van Deerfield Beach en daar zijn de public schools wel goed. Die bevestiging krijgen we ook van de Nederlandse man uit de sportwinkel die aanbiedt dat we indien nodig een kamer bij hem kunnen huren. Mira belt met het schooldistrict van Palm Beach County om onze situatie uit te leggen, dat we met een boot hier zijn en voor Eline een school zoeken. We krijgen de mogelijkheid om haar bij de Boca Raton Highschool in te schrijven en dat is goed nieuws! Eerste randvoorwaarde is een goedgekeurde health check, en daarna kunnen we een afspraak maken voor de intake.

Ook voor de tennisschool is een uitgebreide health check noodzakelijk. Na wat rondbellen krijgen we een afspraak met een huisarts gepland op vrijdagochtend. Na 1,5 uur wachten zijn we aan de beurt en worden de meiden aan alle kanten doorgelicht door een wat kille dame met een Spaans sprekende achtergrond. Helaas kan ze geen akkoord geven omdat we de exacte datums van de inentingen niet bij ons hebben. En bij Eline heeft ze twijfels in verband met wat stijfheid van haar rug?!
Gelukkig kan Erik later op de dag de inentingen doorsturen, dus dan komt dat ook goed. Voor de keuring van Eline gaat we op advies van de highschool langs een CVS store. We treffen een hele aardige dokter, een toegankelijke man met een Afrikaanse achtergrond. De inentingen zijn goed, alleen heeft ze een extra tetanus prik nodig die ze ter plekke krijgt (en waar ze nu twee dagen later nog last van heeft 😥). Misschien ook nog de 2e en 3e prik voor hepatitus B (we hadden toen we in 2009 op reis gingen alleen de 1e prik gekregen en wegens tijdsnood niet die 2e en 3e), maar dat moet de school bepalen. Deze dokter keurt haar zonder verder gedoe goed. Voor Marinthe gaan we met de inentingen-kaart terug naar de huisarts van vanochtend. Na een uur wachten krijgt Marinthe akkoord (tetanus is voor haar niet nodig), met mogelijk ook nog een 2e en 3e prik hepatitus. Dat moet de tennisschool bepalen. Hè hè, een dag verder en beide meiden hebben een goed afgeronde health test. Dat vieren we met lekker uiteten bij een heel goed steakhouse in Boca Raton.

Toine belt geregeld voor zijn werk en richt zijn kantoor in met een bureau waar de 2 iMac’ s op kunnen staan. Die hebben de reis met de boot goed overleeft. Na een paar dagen in het huis leven weten we ook goed wat we nog willen aanschaffen voor het komende 3/4 jaar. Zoals een frituurpan 😎, wasrek, wasmand, hapjespan, kleine keukenmesjes, tafelkleed, tafeltje en stoel kamer Marinthe, etc. Die spullen kopen we allemaal bij de Walmart. Ook weten we de weg naar het online bestellen via Amazon.com al goed te vinden.

’s Avonds kijken we de afleveringen van Heel Holland Bakt en Expeditie Robinson, ook nog de afleveringen van vorige week, en zijn we weer helemaal bij. Ook de race van Max Verstappen volgen we vandaag via Ziggo TV op de iPad naar de TV hier in de woonkamer.

Tropical Storm Philippe komt gisteravond en nacht over zuid-Florida heen. Dat vertaalt zich bij ons vooral in héééééél veel regen. Het water komt uren lang met bakken uit de hemel. Dat hebben we niet vaak zo meegemaakt. Gelukkig kan het huis er prima tegen. Ook de boot ligt goed vast. Alleen het zwembad loopt bijna over en dat is weer opgelost als Toine vanmorgen de overloop ontstopt.

Wat zijn we blij dat we hier al zijn als we naar de weerkaarten van de komende week kijken. Zowel de crew als wij zijn mooi tussen allerlei weersystemen heen gevaren.

Zo komen we de eerste week dus goed door. Het settelen is heel leuk, spannend en af en toe met een wat onzeker gevoel. Maar bovenal genieten we alle vier enorm van alle nieuwe indrukken die we opdoen.

Volgende week is het vooral spannend of Marinthe haar draai gaat vinden op de tennisschool en goed door de ‘evaluation week’ komt en of we Eline ingeschreven krijgen op Boca Raton High School en welke ‘proof of recidency’ er nodig is. We gaan het beleven!