We kijken terug op een leuke en gezellig laatste week Azoren op het eiland Terceira. De boot ligt alweer een tijdje stil in de haven, maar wij zitten natuurlijk niet de hele tijd stil en krijgen op veel verschillende manieren onze beweging.
Dat begint vorige week zondagavond met het bijwonen van een traditioneel stierengevecht. Een paar keer per week wordt er ergens in een dorp op het eiland een stuk straat afgesloten.

In die straat wordt vervolgens een stier ‘los gelaten’ om heen en weer de straat door te rennen achter mannen aan (vrouwen lopen er niet). Echt los loopt hij niet; hij zit aan een touw dat door vier mannen gekleed in een wit overhemd met een zwarte hoed stevig wordt vast gehouden mocht het te gek worden. Zo loopt die stier redelijk beheerst door de straat, maar hij wordt flink opgejut door mannen met lappen en doeken. Als de stier daar dan op reageert moet je maken dat je wegkomt. Het is voor de Portugese mannen de sport om zo dichtbij mogelijk te komen, maar ook weer hard weg te rennen als dat nodig is. Het meest gevaarlijke hieraan is dat je omver kan worden gelopen en door de stier kan worden ingehaald. Het is een echt volksvermaak … want de ouderen en alle vrouwen en kinderen staan aan de kant, veelal op muurtjes of achter stevige hekken om aan te moedigen. ‘Onze mannen’ blijven de eerste twee keer ook netjes bij ons staan, maar kunnen het bij de derde stier niet weerstaan om ook heldhaftig mee te gaan doen. Met veel adrenaline en wat kleine kleerscheurtjes komen ze aan het eind helemaal blij als kleine jongens terug. Zo, weer wat beweging gehad ;-).

De kinderen bewegen de hele dag. Ze spelen heel veel samen met elkaar op de steiger … skateboarden of voetballen. Eline haar kies doet zeer en we besluiten een bezoek aan de tandarts te brengen. Er zit een gaatje in, maar het is gelukkig een melkkies en de nieuw kies zit er al vlak onder, dus hij wordt getrokken. Eline doorstaat dit zeer moedig en moet daarna verplicht ijs eten. Gelukkig is de pijn aan het eind van de dag weer weggetrokken en kan ze weer volop meedoen met het voetbalspel.

Elke ochtend loop ik naar de bakker voor lekkere verse broodjes. Dat is best een stukje lopen en ook weer heuvel op en af. Tussendoor nog heen en weer van de boot naar de wasmachines. En af en toe winkelen in het dorpje. Zo lopen we heel wat af!

Op dinsdagavond zitten we weer met alle Nederlanders en de Nederlandse vlag klaar in het café van de jachthaven voor de wedstrijd Nederland – Uruguay. Heel erg spannend, voor ons met een extra dimensie omdat verliezen betekent dat we de volgende dag gaan vertrekken naar Ierland / Engeland. Maar gelukkig winnen ze en kunnen wij ook nog tot en met zondag op dit mooie eiland blijven.

Midden in de week huren we weer een dag een autootje en maken we de wandeling die we vorige week niet op tijd konden vinden. Een prachtige tocht met veel klimmen en dalen, door het bos, over rotsen, door weilanden en halverwege het zicht op een heel mooi bergmeer. Helaas miezert het … we worden er niet echt nat door, maar de anders zo mooie vergezichten liggen verpakt achter de wolken. Op de terugweg bezoeken we de binnenkant van een vulkaan … die is ‘leeg gelopen’ tijdens de laatste uitbarsting (duizenden jaren geleden) en zo is er een mooi grottenstelsel midden in de krater onstaan. Heel erg indrukwekkend om te zien, weer met het nodige klimmen en dalen, maar ook erg koud, zeker omdat we zelf nog nat en bezweet van de wandeling zijn. Moe en voldaan komen we aan het eind van de middag terug bij de boot. ’s Avonds kijken we met z’n allen de halve finale Duitsland – Spanje.

Vrijdag is Monica van de Valentijn jarig. ’s Ochtends gezellig op de koffie (thee schijnt niet gezellig te zijn heb ik vandaag geleerd;-)), ’s middags op de borrel en ’s avonds met z’n allen uiteten in het restaurantje van de jachthaven. Tussendoor ga ik met Ellen voor het eerst weer eens een stuk hardlopen (ook flink heuvel op en af). Op alle boten wordt er al volop gesproken over wat te doen aan beweging wanneer we weer terug zijn. Ook wij hebben plannen (ik voornemens, maar daar doet Toine niet aan ;-)) om 2 á 3 keer per week te gaan sporten. Zeker nu we weer allemaal op de weegschaal hebben gestaan die Monica voor haar verjaardag had gekregen.

Op zaterdagavond gaan we met z’n allen naar een ‘wit feest’ in het café van de jachthaven. Allemaal netjes gekleed in het wit … biertjes drinken uit plastic bekers en dansen (of een beetje heen en weer hippen) op leuke muziek uit onze jongere jaren … zoals U2, Bronsky Beat, Soft Cell, etc. Jan weet bijna al die oude popgroepen nog bij naam te noemen. Even terug naar ‘vroeger’, en lekker lang doorgaan, met als besluit shoarmabroodjes en gebakken ei op de Brandaan. De shoarma maken we van gebakken ham met ongeveer de helft van alle kruiden uit het kruidenrekje erbij. Heel erg leuke avond!!!

De volgende ochtend is het een tikkie rustig op alle boten; er is enig herstel nodig. Kennelijk zijn we toch niet meer zo getraind als in onze jongere jaren! Daarnaast zijn we ons geestelijk en lichamelijk aan het voorbereiden op het Nederlands elftal. De uitslag kunnen we hier opschrijven na de wedstrijd maar dat is natuurlijk niet echt nodig. Wat het ook wordt, iedereen weet het al …

Kortom, een heerlijke week; aankomende 8-10 dagen gaan we weer de open zee op! Op weg naar Ierland, maar mocht er onderweg teveel slecht weer zijn, wijken we uit naar respectievelijk England, Frankrijk of Spanje. We gaan het zien! In ieder geval varen er 5-6 boten morgen uit op weg naar het noorden en zullen wij samen met de Barbarossa en Valentijn opvaren.

Wat we zeker gaan missen zijn de enorme kerkklokken hier in de haven; er zijn drie kerken die ons achter elkaar vertellen hoe laat het is, 24 uur per dag op de hele uren en alle kwartieren. Scheelt wel, horloges hebben we al een jaar niet meer om maar zo komen we wel weer lekker in het ritme!