St Vincent en de Grenadinen is een eilandengroep in de Zuid Carieb, met St Vincent als grootste eiland en ten zuiden daarvan tal van kleine eilandjes met mooie anker- en snorkel-plekken. We vinden dit één van de mooiste gebieden van de Carieb. Toen we het plan van deze reis maakten, waren er een aantal plekken in de Carieb waar we in ieder geval langs wilden gaan omdat we daar fantastische herinneringen aan hadden. Deze plekken waren de Tobago keys (heerlijk liggen achter het rif, wind door het want, prachtig snorkelen), Petit Sint Vincent (prachtig resort en heerlijk eten), Mustique (bijzonder eiland, schitterend eten in Cotton House hotel) en Byahaut bay op Sint Vincent (kleine baai, prachtig gelegen in het oerwoud met één restaurantje daarin en verder niets). Deze weken staan in het teken van het inlossen van deze belofte; we hebben ons dan ook ongeneerd verwend met mooie baaien, zwemmen, snorkelen en heerlijk eten in toprestaurants.

We beginnen op Pt St Vincent, het zuidelijkste kleine eilandje. Het is een heel paradijselijk plekje met alleen een resort op het eilandje zelf. Op zaterdagavond gaan we daar lekker uit eten. We hadden verwacht dat het heel druk zou zijn, maar ze hebben last van de recessie en wij zitten er op één stel na alleen te dineren. Het eten en de wijn smaken er niet minder om. Op zondagochtend gaan we na het ontbijt (met eigen gebakken bruin brood en een gekookt eitje, het bekende recept) naar het strand en zoeken een verlaten plekje op met strandstoelen en een hangmat. Geen betere plaats om een zondagochtend door te brengen!
In de middag varen we naar de Tobago Keys, daar ligt de Barbarossa en onderweg vernemen we via de marifoon dat ook de Jonathan en Valentijn daar naar toe onderweg zijn. Het is een zeer gezellig wederzien; een onverwachte en niet geplande reünie; dat zijn de beste! We vieren dit met een BBQ op het strand georganiseerd door een ‘local’. Zowel voor de kinderen als voor ons als volwassen een heerlijke avond. Met geroosterde kreeft, groentes en aardappen en tot slot een limbo-dans met de Franse buren waar vooral Marinthe erg goed in is.

De volgende morgen vertrekt de Barbarossa en wij gaan verderop pal achter het rif liggen. Je kijkt dan uit op de oceaan maar ligt toch beschut achter het rif. In azuurblauw water met zwemmende zeeschildpadden om de boot. Eén van de mooiste anker-plekken van de Carieb. We besluiten dan ook een dagje langer te blijven dan gepland, mede omdat het vanouds gezellig is met de Valentijn en de Jonathan. Er varen ‘locals’ in bootjes rond die stokbrood, t-shirts en tonijn verkopen. ’s Ochtends doen we gewoon school en ’s middags snorkelen we. Soms best lastig door de flinke stroming en golfslag. Toch draaien de meiden hun hand hier niet voor om. Ook erg leuk om dit zo met z’n vieren te doen.

De tweede avond nemen we dan echt afscheid met een borreltje en tonijn-shasimi. Heel gezellig met de Valentijn en de Jonathan en ook Kees en Martha van de Pjotter erbij! Verjaardagskadootjes en leesboeken worden uitgewisseld. De volgende ochtend worden we bij het wegvaren met getoeter uitgezwaaid; we zullen elkaar weer over 5 maanden in de Azoren zien! De tocht naar Mustique is in 3 uur maximaal hoog aan de wind met flinke zeegang in één rak te varen. Tja, en we vallen in de herhaling, maar ook dit is weer een paradijselijk plekje! Een rustige ankerplaats (aan moorings) met azuurblauw water zonder stroming en golfslag; dat nodigt direct uit tot zwemmen. Mustique is een privé eiland dat eigendom is van de Mustique Company die opgericht is door de rijken der aarde die hier een tweede (of derde of vierde) huis hebben. Naast deze bewoners (en een heleboel bedienden) zijn er verder alleen een paar zeilers. Een heel bijzondere plek en sfeer. Als we aankomen blijkt er een bluesfestival in Basil’s Bar te zijn; deze bar ligt aan de haven en is dé ontmoetingsplek voor alle eilanders en zeilers. Voor de kenners: Hans Theessink en Joe Louis Walker schijnen nogal beroemde te zijn in de blueswereld. Het is erg mooi en gezellig, samen met Kees en Martha van de Pjotter genieten we hier enorm van.
De volgende dag huren we een Mule (soort grote golfkar) en rijden het eiland over. Eline en Marinthe krijgen op een verlaten gebiedje beide hun eerste rijles … Onderweg stoppen we op een aantal prachtige en verlaten strandjes. Tot nog toe merken we maar heel weinig van de wat gevreesde drukte in het Caribisch gebied.

’s Middags is het nog even lekker zwemmen rond de boot en maken we ons op onder het genot van de muziek van Blöf om bij het Cotton House te gaan eten. Een van de mooiste hotels en restaurants die we kennen, met bijzondere eerdere ervaringen 10 en 12 jaar geleden. We hebben een topdiner met heerlijke wijnen en ook Eline en Marinthe eten een volledig volwassenen gerecht mee. Fantastisch dat we dit zo met z’n vieren kunnen doen!

Vandaag op pad naar Sint Vincent, Byahaut Bay en morgen Wallibabou Bay, de baai waarin de Pirates of the Caribean opgenomen zijn. Om goed voorbereid te zijn gaan we vanmiddag met z’n vieren de film nog even kijken.