Tsja, het idee is op Saba geboren: zullen we gaan duiken met de familie? Deze week in de BVI’s hebben we het idee in uitvoering gebracht! PADI-duikcursussen starten vanaf 10 jaar en Eline mag dus net meedoen. Wel is haar diepte tot en met 12 jaar beperkt tot 12 meter. Kinderen vanaf 13 jaar en volwassenen mogen tot 18 meter. Marinthe is nog te jong maar kan toch meedoen doordat ze met een eigen instructrice in het zwembad en de zee tot 2 á 3 meter diepte mag. En ik heb m’n PADI in 1996 al gehaald en die is nog gewoon geldig, dus voor mij is het een opfris-cursus en stap voor stap weer vertrouwd raken, want zo’n held in het water ben ik niet. Hoe dan ook, we maken er op deze wijze een echte familie-happening van en dat is erg genieten!

De andere zeilers om ons heen zijn overwegend (zeker 90 %) Amerikaanse charteraars die hier een weekje komen en een boot huren. Vaak met z’n 10’nen op een catemaran.’Vertrekkers’ zoals ons komen we niet veel meer tegen. Je kunt erg goed merken dat er in de BVI’s veel geld wordt verdiend aan die toeristensector. Het ziet er goed verzorgd uit, niets vergeleken met de armere Caribische Eilanden, maar je betaalt er ook wel voor! Zo kost een biefstukje hier in de supermarkt snel zo’n 15 euro. Dat is toch niet normaal? We kopen dan ook alleen maar het hoogstnodige en dingen die wel betaalbaar zijn (zoals gehakt). En het weer is opeens onstabieler. In het begin van de week regent het regelmatig, eigenlijk voor het eerst deze reis, en de wind komt vanuit allerlei richtingen, maar niet stabiel uit het oosten zoals gebruikelijk in deze tijd van het jaar. Elke keer als we een stukje varen hebben we wind tegen, of we nu naar oost of west varen. Ach, we hebben er niet zo’n last van doordat onze aandacht naar het duiken en snorkelen uitgaat.

Terug naar een week geleden… op vrijdagochtend varen we naar Virgin Gorda Yachtharbour om een nachtje in de haven te liggen zodat we de boot goed kunnen afspoelen met zoet water. Dit is hard nodig na de asregen van de Montserrat vulkaanuitbarsting. We doen school, de was, boodschappen voor een nieuwe voorraad houdbare spullen zoals heel veel waterflessen, en maken de boot van buiten goed schoon. En we gaan bij ‘Dive BVI’ langs om te bespreken of we een duikcursus met de hele familie zouden kunnen doen. We worden goed geholpen en kunnen meteen de volgende dag een ‘verkennende’ cursus volgen om te zien of het voor ons wat is. Zo hebben we een drukke ‘regel’-dag en zijn we blij dat we na zo’n dag achter elkaar bezig zijn (en een nacht daarvoor doorzeilen) een lange nacht kunnen maken op een stilliggende boot.

De volgende ochtend (zaterdag) staan we vroeg op om naar Leverick Bay in het noorden van Virgin Gorda te varen, want daar is de duikcursus. ’s Ochtends krijgen Toine, Eline en ik wat oefeningen in het zwembad (zoals ademregulatoren uitwisselen, masker vol water laten lopen en leeglaten etc). Marinthe mag ‘spelen’ in het zwembad en zwemt als een volleerd duikstertje met volledige duikset rond. Na de lunch vertrekken we met een boot naar Great Dog Island voor een duik in zee. Marinthe is geheel onbevangen en zwemt zonder problemen met een eigen instructrice naar een ondieper deel waar ze 2-3 meter diep onder water lekker rond zwemt en visjes kijkt. Wij drieën krijgen de kans om een duik van 45 minuten op 12 meter diepte te gaan maken. Maar het loopt wat minder voorspoedig; mij gaat het voor zo’n eerste keer allemaal veel te snel en ik krijg m’n ademhaling niet rustig en zie zo’n duik helemaal niet zitten, dus ik besluit (met pijn in m’n hart) om met Marinthe mee te gaan. Toine en Eline doen het heel aardig zo voor de eerste keer …. ze komen zeker op 8 meter diepte en blijven daar een half uurtje. Maar Eline heeft wat problemen met het klaren van haar oren en daarom stoppen ze voortijdig. Zo komen we allemaal een beetje met een ‘kater’- gevoel terug van onze eerste duikervaring. Marinthe als enige niet, Eline ook niet echt, maar Toine en ik wel. Hoe nu verder? En gaan we wel verder? We laten het maar eens een nachtje bezinken. De rest van de middag en avond regent aan één stuk door. Dat is voor het eerst deze reis. Voor de boot heel erg goed, want die wordt er heel schoon van. Na een paar uur regen is alle as van Montserrat eraf, ook hoog boven in de mast. Wij zitten binnen en kijken samen de film ‘Moordwijven’.

Zondag hebben we een zeer nuttig dagje. De UV-band van de genua laat op een aantal plaatsen los en die krijgen we met de goedkoop in Portugal gekochte naaimachine aardig goed gemaakt, alleen redt de naaimachine zelf het niet helemaal en is ‘ie definitief kapot als we bijna klaar zijn. Toch wat teveel gevraagd! Toine plakt de bijboot, daar zit een scheurtje onderin van de rotsten bij Saba. En na veel wikken en wegen besluiten we toch om door te gaan met de duikcursus, met instructrice Cori die het gisteren met Marinthe heel goed deed, mooi op maat met een rustige opbouw voor mij en ook fun voor Marinthe. In de middag en avond regent het weer en doen Toine en Eline hun 1e hoofdstuk duiktheorie. Onderdeel van de PADI-cursus is een flink deel theorie. Toine moet een dik engels boek bestuderen, en voor Eline kunnen we een Nederlandse versie via de E-learining module op het internet regelen. In totaal 5 hoofdstukken die elk wel zo’n 2 uur kosten. We eten ’s avonds onverwachts lekker in het franse specialiteiten restaurant van Leverick Bay. Wel hebben we wat veel luide mede zeilers om ons heen, verbazend om te zien hoe weinig restaurant etiquette sommige mensen hebben.

Maandagochtend bestaat uit PADI-theorie hoofstuk 2 en 3 voor Toine en Eline, en Marinthe doet school. ’s Middags krijgen Toine en Eline hun eerste echte zwembad training en mogen Marinthe en ik gewoon rondzwemmen met duikuitrusting voor de fun en voor mij om vertrouwd te raken met het ademhalen onder water. Het gaat erg goed, bij ons alle vier! ’s Avonds gaan we iets verderop in de baai liggen achter het rif en eten we lekker op de boot. Toine stoot vlak voor het eten heel hard z’n hoofd tegen een half open raampje en dat geeft hem wel een paar uur flinke pijn. Niet leuk! Gelukkig is het de volgende dag over. Dinsdag hebben we een rustdagje en die besteden Toine en Eline aan de laatste twee hoofdstukken PADI-theorie.
Verder snorkelen we nog wat en rommelen op de boot. Woensdagochtend gaan we vroeg (7.30 uur) met de duikboot op pad voor twee duiken in zee. Die gaan geweldig, bij ons alle vier! We zijn bere-trots op elkaar!!! Marinthe weer met een eigen instructrice en ik mag mee met Toine, Eline en instructrice Cori. Zij doet het erg goed en speelt goed op ons in. Het is erg leuk om Toine en Eline samen die cursus te zien doen. Ze hebben veel lol samen, Toine komt iets makkelijker op diepte (en Eline heeft soms wat moeite met het klaren van haar oren), maar alle andere oefeningen in zee (zoals masker af, ademregulatoren omwisselen, etc) doet Eline met veel meer gemak dan haar vader.
We zien veel mooie vissen, een rog, twee baracuda’s en Marinthe ziet zelfs een kreeft. ’s Middags zijn Toine en Eline de hele middag bezig met het afronden van de theorie-examens en de laatste zwembad-oefeningen. Marinthe zwemt wat en speelt op de boot en ik doe de was en kijk naar Toine en Eline. Als ‘beloning’ voor ons zelf gaan we nog een keer heerlijk uiteten in het restaurant van Leverick Bay.

Donderdag hebben we weer een rustdag. We doen gewoon school en varen daarna naar Cooper Island, een paar eilandjes verderop. Onderweg zien we een grote rog uit het water springen, even vliegen en een paar meter verder weer in het water plonzen; tot twee keer toe en dat is echt bijzonder. Ik ben inmiddels aardig verkouden geworden (ook voor het eerst deze reis) en loop te niezen. Gelukkig breng ik het (nog) niet over op Toine en Eline, want je mag niet duiken als je echt verkouden bent. Dan werkt het klaren van je oren niet goed. Bij Cooper Island is het erg mooi snorkelen! We zien veel mooie en grote vissen en ook weer wat baracuda’s. We BBQ’en (Cobb’en) op de boot en liggen tussen enorm veel catamarans. Vrijdag is het laatste onderdeel van de PADI-cursus. We worden met de duikboot opgehaald van onze eigen boot en hoeven alleen maar het hoekje om te varen. Helaas is er geen extra kracht beschikbaar voor begeleiding van Marinthe en daarom kunnen Marinthe en ik alleen maar snorkelen. We nemen het onderwater fototoestel mee in het water en maken leuke foto’s van Toine en Eline. Ook dit keer gaan de oefeningen Eline weer veel makkerlijker af. Dat is echt leuk om te zien, ze wordt steeds vrijer in het water. Ook het klaren is geen enkel probleem meer. Toine doet het natuurlijk ook erg goed hoor! En dan na de 2e duik zijn ze beide gecertificeerd PADI-duikers! Gefeliciteerd allebei!!!!

Eenmaal terug op de boot lunchen we wat en daarna varen we in een paar uur naar Jost van Dyk, het meest noord-westelijke eiland van de BVI’s, vernoemd naar een Nederlandse piraat. Dat is een heel ander eiland dan de andere BVI-eilanden. Wat minder luxe met een relaxte Caribische sfeer. We liggen in Great Harbour; dat is een ruime, slechte ankerbaai (4 anker pogingen nodig!) met een zandstrand en aan dat strand veel leuke winkeltjes en restaurantjes. We doen mee met de friday-nights BBQ bij Foxy’s; een ‘beroemd’ restaurantje in de BVI’s en daarbuiten vanwege de leuke sfeer. Het restaurant zelf hangt vol met t-shirts en andere kledingstukken geschonken door bezoekers.

Vandaag rest ons nog het uitklaren op de BVI’s, de site bijwerken en het weer voor de komende periode ophalen. Komende week staan ons weer hele andere avonturen te wachten. Een paar dagen en nachten doorvaren richting Turks en Caicos, of Great Inagua (Bahama’s) en snel daarna nog een dag door naar Cuba. Het weer is wat instabiel zodat we zeker een stuk de wind tegen gaan hebben. Best spannend hoor. Maar we hebben er zin in! We houden jullie op de hoogte via het laatste nieuws op de homepage.