Het vorige verslag is geëindigd na 7 etmalen en ongeveer halverwege de oversteek. In dit verslag pakken we de draad daar weer op. Nog een paar uur en dan varen we de Surinamerivier op; het einde van de ruim twee weken oversteek! Een nieuwe fase van onze reis breekt dan aan. We kijken met een heel goed gevoel terug op de afgelopen twee weken. Het schip en de bemanning heeft zich prima gehouden. De eerste week was het weer wat licht, maar dat had ook z’n voordelen. En de tweede week met voldoende wind, maar af en toe een flink rollende boot. Geen squals van betekenis en bijna geen regen, prima rustige nachten met goede voortgang. Ja, we hebben enorm genoten van deze eerste grote oversteek en voelen ons beretrots dat we deze prestatie volbracht hebben!

De twee weken zijn voorbij gevlogen, zonder dat we ons een minuut verveeld hebben. Vaak hebben we zelfs het gevoel tijd te kort gehad te hebben en zijn we bijvoorbeeld niet eens toegekomen aan het lezen van een boek. Inmiddels hebben we het volgende redelijke vaste etmaal-ritme ontwikkeld.
9.00 uur : de boot ontwaakt. De meiden komen uit bed en komen soms even rustig buiten zitten en gaan meestal meteen lezen of iets anders doen. Toine komt rustig boven en ik maak het ontbijt klaar.
9.30 uur : ontbijt met brood, thee en koffie, samen buiten in de kuip.
10.00 uur : het is tijd voor het ophalen en versturen van mail en het ophalen van de weersverwachting. De meiden spelen met elkaar & meestal hondje (Fikkie).
11.00 uur : het dagelijkse praatje met de Valentijn over de ssb-radio. We wisselen uit hoe het de afgelopen nacht is verlopen, hoe de stemming aan boord is en op welke posities we t.o.v. elkaar liggen.
11.30 uur : tijd voor het dagelijkse wedstrijdje samen met de Barbarossa. We zitten dan buiten in de kuip met de marifoon erbij, raden de etmaalafstand van het afgelopen etmaal en bepalen de punten voor de individuele scores van ook het aantal boten en vissen en tellen dit op tot ‘boot’-scores voor de Barbarossa en voor ons. Dit is altijd een heel gezellig moment.
12.00 uur : de meiden doen school en ik begeleid ze. Toine mag altijd helpen met de rekentaken en zit verder in de kuip op wacht.
14.00 uur : lunch, samen buiten in de kuip. Meestal met brood (gebakken met kaas als een soort tosti, of geroosterd met knoflookolie en soep).
14.30 uur : de meiden kijken vaak een film en soms kijken wij mee. Of ze spelen met ministeck, tekenen, etc. Wij doen wat computerwerk, maken een vis schoon of zitten buiten in de kuip te praten of te lezen.
17.00 uur : borreltijd buiten in de kuip met chips en fris. Altijd een gezellig moment met z’n viertjes.
18.00 uur : Toine maakt de boot klaar voor de nacht (zonnetent wegklappen, lijnen goed opruimen en netjes neerleggen, inspectie van de kritische punten van de boot, lijnen, etc) en ik maak het eten klaar.
18.45 uur : avondeten in de kuip, vaak met een ondergaande zon erbij. De zon gaat pal voor de boeg onder, je voelt je net Lucky Luke (Lonesome comboy …)
19.45 uur : de boot is opgeruimd en de afwas is gedaan.
20.00 uur : tijd voor het dagelijkse avond ssb-praatje met de Valentijn.
20.15 uur : Toine en ik zitten nog even samen in de kuip met een kopje thee.
20.45 uur : Toine begint met de 1e nachtwacht en kijkt dan vaak een film buiten in de kuip op de laptop. Bij de Barbarossa heeft Giel dan wacht, soms samen met Ellen. Ik ga slapen en de meiden gaan zelf om 21.30 uur naar bed.
0.00 uur : Toine gaat slapen en mijn 1e nachtwacht begint. Dan lig ik meestal de dutten met de eierwekker op 18 minuten en af en toe leuke gesprekken met Jan over de marifoon.
3.00 uur : Toine begint met zijn 2e nachtwacht (en Koen bij de Barbarossa) en ik ga lekker slapen. Toine dut dan meestal ook met de eierwekker erbij.
6.00 uur: Toine gaat weer slapen en mijn 2e nachtwacht, of eigenlijk ochtendwacht begint. Het eerste uur lig ik nog te dutten. Dan komt de zon op en ga ik lezen en brood maken voor de dag. Rond 8.30 uur is het vaste ochtendpraatje met Ellen die dan op de Barbarossa wacht heeft. Ook gedurende de dag en soms tijdens de andere nachtwachten hebben we regelmatig leuke gesprekken over de marifoon met de ‘buren’.
9.00 uur: de boot ontwaakt weer!

We hebben gemerkt dat het hebben van een vast ritme prima werkt; Voor mij en Toine draaien we toch steeds halve nachten wacht dus voldoende slaap en rust is essentieel. En de dagen vliegen voorbij!
Hieronder een korte terugblik op de dagen van de tweede helft van de oversteek.

Dag 8
De passaatwind is eindelijk gaan waaien vanuit het noordoosten met kracht 3-4-5. De wind komt precies pal van achteren en de koers met een rechte lijn naar Suriname is nog net goed te bevaren zonder dat we hoeven te gijpen. Het geeft wel een zeer onrustige zee en met die golven pal van achteren rollen we af en toe van het ene gangboord naar het andere en weer terug. Dat zijn we niet meer gewend. De dagen hiervoor waren zo heerlijk rustig dat we allemaal tijd nodig hebben om te aclimatiseren. We zijn wel lekker aan het mailen met het thuisfront en het is erg leuk om reacties vanuit Nederland te krijgen. Inderdaad niet te geloven dat er bij jullie nu sneeuw ligt en dat het ’s nachts flink vriest. Nu we over de helft zijn en het weer is gaan waaien (en de vooruitzichten ook zo zijn dat het blijft waaien) zijn we voor het eerst tijdens deze reis met de aankomst bezig. Wanneer zal dat zijn? De verwachting nu is op 2e kerstdag.
De meiden vermaken zich vandaag goed met ministecken; Eline een dolfijn en Marinthe visje Nemo. Daar zijn ze de komende dagen ook nog wel zoet mee. School laten we een dagje zitten; daar schommelt de boot te veel voor. In Nederland hebben de klassen al kerstvakantie, wij moeten nog de laatste lesjes afmaken, maar dat gaan we ruim halen voordat we in Suriname zijn. We eten heerlijke zelfgemaakte pizza. Dagafstand 117 mijl, 0 boten gezien en 0 vissen gevangen.

Dag 9
In de middag is het nog even spannend voor de Barbarossa. Hun stuurautomaat doet het even niet, maar al snel is duidelijk waar dat aan ligt en het lukt Jan dit goed te maken. Het scenario van nog 8 dagen zelf sturen komt dan wel even langs, maar is gelukkig niet nodig. ’s Avonds eten we heerlijke gebakken aardappels met gebakken frikandellen en sla. Is Murphy soms langs gekomen? In de avond scheurt het grootzeil van de Barbarossa. Ook dit maal gelukkig dat het onderaan is en met rif 2 erin kunnen ze nog goed varen. In de nacht staat er so wie so flink wat wind waardoor rif 2 een prima zeilkeuze is. Midden in de nacht om 3.00 uur bereiken we het half-waypoint qua afstand. Daar toasten we op (zonder alkohol)! We krijgen voor het eerst te maken met donkere wolken die iets van een squal weg hebben. Uit één zo’n wolk komt wat regen tijdens de wacht van Toine en Koen. En de andere wolken geven duidelijk meer wind. De boot schommelt enorm waardoor je bijna spierpijn krijgt tijdens het slapen van je schrapt zetten. Als we de volgende morgen de genua helemaal uitzetten op de boom wordt het schommelen iets minder. Dagafstand 131 mijl (dat resultaat mag er weer zijn!), 0 boten gezien en 0 vissen gevangen. We eindigen elke dag om half 1 met het wedstrijdje via de marifoon met de Barbarossa erbij. Giel gaat aan kop en ook de Barbarossa heeft als boot de meeste punten. We hebben prijzen verzonnen voor de winnaars. De boot die verliest moet een appeltaart maken voor de boot die wint. En de individuele winnaars mogen zelf een kado uitzoeken. Zo hebben de meiden een nachtje slapen bij de Barbarossa en een tekening van Giel gekozen en ik een week niet afwassen. Ook hebben we alle acht geraden op welke dag en welk tijdstip we denken aan te gaan komen. De winnaar hiervan mag onbeperkt friet eten met bier of cola. Ach, ’t is een heel simpel wedstrijdje, maar het zorgt elke dag voor een hoop lol en leuke afleiding. Zoals Ellen zei; het is net de uitslag van het songfestival.

Dag 10
De hele middag is het prima zeilen, in klaver-stand met de wind pal van achteren. De wind is iets gaan liggen waardoor de golven en het schommelen van de boot iets minder zijn geworden. We hebben de klok een uur terug gezet, en hebben nu 3 uur verschil met Nederland. In de middag hangt er opeens een vis aan de lijn. Een flinke joekel! Het blijkt een wahoo te zijn van 85 cm lang. Een mooie roofvis met een spitse kop en scherpe tandjes. We raken al aardig bedreven in het binnen halen; Toine trekt de lijn binnen, ik pak ‘m met handschoenen aan vast en leg ‘m op het dek. Meestal snijd ik de kop er dan meteen af, maar nu verdoven we hem eerst met sterke alcohol zodat hij rustig kan inslapen en zodat wij en de meiden er mee op de foto kunnen terwijl we ‘m vasthouden aan zijn staart. Een mooi beest hoor, echt kicken! Hij smaakt ook heerlijk; rauw als voorgerecht met wasabi (zoals de Japanse sashimi) en op indische wijze klaargemaakt als hoofdgerecht met rijst en gebakken spitskool. En dat allemaal op een flink schommelend boot; ach ook daar raken we al aan gewend. Vlak na zonsondergang zien we opeens tientallen kleine dolfijnen rondom onze boot die spelen in de golven. Soms springen ze met z’n vijven naast elkaar over een golf heen. Een prachtig gezicht!
De nacht verloopt rustig waardoor we tijdens onze nachtwachten ook goed kunnen slapen. Tijdens de avondwacht van Toine heeft hij een lang gesprek met Giel over de marifoon, over auto’s etc. In de ochtend tijdens de wachten van Ellen en mij komen er opeens flink wat donkere wolken ons achterop en daar valt wat regen uit met enkele flinke windvlagen. De regen is helaas nog te weinig om zelf te kunnen douchen of om de boot goed schoon te kunnen maken. In de windvlagen houdt de boot zich prima; we varen al prima gereefd voor dit soort situaties. Zoals inmiddels traditie is eten we zondagochtend een ontbijtje met vers gebakken bruin brood en een gekookt eitje. Heerlijk! Een minuut voordat het etmaal (voor de wedstrijd) is afgerond vangt de Barbarossa een tonijn van 80 cm. Fantastisch! Dat is ons ieders wens en zij zijn mooi de eerste die dat voor elkaar krijgt!! De boot schommelt weer als een gek, maar we maken wel een goede voortgang waardoor de kans zeer reëel is dat we in de middag van 1e kerstdag al gaan aankomen. Laten we het hopen! Dagafstand 148 mijl, 0 boten gezien en 2 vissen gevangen (wij een wahoo en de Barborossa een tonijn). De Valentijn blijft nog steeds op zo’n 25 mijl achter ons zonder echt in te lopen, dat is jammer. Het blijkt dat de Barbarossa en de Brandaan op een rif 2 grootzeil en volledige genua een enorme snelheid op deze koers kunnen halen. De Valentijn heeft een prachtig zeil; een parasailor. Als die een maal staat lopen ze zo bij, maar het waait regelmatig te weinig of te veel dus dat is wel erg jammer.

Dag 11
Ook wij hebben opeens geluk met het vissen, want in de middag hangt er een joekel van een dorade aan de lijn. Van kop tot staart 95 cm! Hij is mooi groen/geel van kleur met blauwe stippen. Ik ben zeker een uur bezig met het slachten en fileren van het beest. Aan het eind van de middag doen we nogmaals de wisseltruc met de Barbarossa (lijn met spullen overbrengen op de ander boot). Wij krijgen de helft van hun tonijn en zij krijgen van ons sojasaus, wasabi en stokjes zodat we beiden sashimi kunnen eten als voorgerecht. Best wel een spannende actie omdat er nu veel meer zeegang en wind staat dan de vorige twee keer. Maar wederom goed gelukt! En het smaakt heerlijk, zo vers en zelf gevangen! Als hoofdgerecht bak ik de tonijn heel eventjes zoals een biefstukje nog rood van binnen gekruid in tandoori kruiden. De nacht verloopt prima, met veel sterren en wat kleine wolkjes maar geen regen of harde wind. Tijdens de ochtendwacht van Ellen en mij komt er weer een klein squal’tje langs met even veel wind en wat regen. Nog steeds te weinig om te douchen. We maken een lekkere snelheid en daar wordt vanaf nu ook scherp op gelet, want 6 knopen of meer gemiddeld betekent nog bij daglicht aankomen op 1e kerstdag. Dat zou dus nu nog maar vier nachten zijn. Dat is een lekker vooruitzicht. Dagafstand 140 mijl, 1 boot (een tanker op 5 mijl afstand gistermiddag) en 0 vissen. De tussenstand van de wedstrijd is dat Giel aan kop gaat met 15 punten, gevolgd door Marinthe met 13 punten. Toine staat onderaan met 8 punten. Maar Toine staat voorlopig wel aan kop met het raden van de aankomsttijd. De Barbarossa leidt met 45 punten en wij hebben 43 punten.

Dag 12
De middag vliegt voorbij met rond borreltijd een leuk marifoongesprek met de buren over wat bespiegelingen van op reis zijn en straks weer terug komen. Ook mijmeren we al lekker over wat Suriname ons kan gaan brengen. Daar hebben we allemaal nog weinig idee bij. Zal het Nederlands aanvoelen, een beetje als Afrika of weer heel anders? Erg leuk om dat straks te gaan ervaren. Het waait nog steeds lekker door, zo’n windkracht 4-5-6 pal van achteren. Ook wordt het merkbaar warmer. Het is binnen in de boot zo’n 30 graden en buiten in het zonnetje is het niet uit te houden; dan brengt de bimini gelukkig de hoognodige schaduw. We varen nog steeds klaver-stand; de genua helemaal uit op de boom aan stuurboord en het grootzeil met rif 2 en soms 3 (om ‘in sink te kunnen zijn met de Barbarossa) aan bakboordkant, en we maken een prima snelheid van tussen de 6 en 7 knopen. In de avond lijkt het dat we opeens geen tegenstroom meer hebben waardoor de zeegang een stuk rustiger is en we veel minder schommelen. Ook gaan we veel harder. Dat blijft de hele dag en de volgende ochtend ook zo en dat is heerlijk zeilen. We halen zelfs gereefd snelheden tussen de 7 en 8 knopen. Dat is erg goed want zo wordt het steeds zekerder dat we 1e kerstdag in de middag met daglicht kunnen gaan aankomen. Dagafstand 152 mijl, 0 boten en 0 vissen.

Dag 13
Ook deze dag vliegt voorbij. De meiden ronden de laatste schoollessen af zodat ze nu echt kerstvakantie hebben. Goed gewerkt hoor! De boot vaart gewoon door zonder dat dit veel aandacht vraagt. De zeilen staan al dagen in de zelfde stand, alleen rollen we af en toe het grootzeil wat in en uit om onze snelheid op die van de Barbarossa aan te passen. ’s Avonds eten we aardappelen, wortel en courgette in de oven met kaassaus en hamburgers. Na het eten horen we opeens muziek door de marifoon; Koen en Giel spelen basgistaar en jamballa en zingen erbij. We worden uitgedaagd iets terug te doen en dat is geen probleem; onze meiden zingen ‘Dochters’ van Marco Borsato en wij ‘Onderuit’ van de Dijk. Ondertussen staan we lekker te swingen in de boot. Een hele melige bedoeling en wat een ontzettend leuk moment! De nacht verloopt prima, zonder regen of wat dan ook. In de ochtend hang ik samen met Marinthe de vislijn al vroeg uit en even later zit er nog voor het ontbijt een enorme Wahoo aan van wel 113 cm. Wat een reusachtig beest! Wel mooi hoor. Toine slacht hem en dat is een hele prestatie ;)! Ik fileer ‘m daarna en dan blijven er nog kilo’s mooie gefileerde vis over. Dagafstand 142 mijl, 1 boot (midden in de nacht op een mijl afstand van ons, hij wijkt voor ons uit nadat Toine ‘m opgeroepen heeft over de marifoon), en 1 vis (dé wahoo).

Dag 14
De stroming gaat flink tegen staan waardoor we niet zo hard meer gaan. Maar als het goed is duurt die maar één dag en hebben we de laatste dag juist flinke stroming mee waardoor we nog steeds een gemiddelde van 6 knopen per uur moeten kunnen halen en dus 1e kerstdag in de middag kunnen aankomen. Aan het eind van de middag is het weer tijd voor de ‘wissel’-truc met de buren. Die wahoo is voor ons alleen veel te groot, dus geven we de helft aan de Barbarossa. Toine stuurt de boot weer behendig met de punt rechts achter de Barbarossa. Ik gooi de lijn met de vis eraan over, maar ditmaal gaat het niet in één keer goed. Eerst komt het hele zooitje tegen de railing aan, tas breekt en vis valt in plasticzakjes in het water. Gelukkig kunnen we die met het schepnet er weer uit vissen (oefening “vis-overboort!!!). Nog maar een keer proberen, dan met een appel aan het buitenste einde van de lijn geknoopt, want een appel gooit makkelijker dan een tas vis van een paar kilo. Na een paar pogingen landt de appel op de Barbarossa en kunnen zij de lijn met de plastictas met vis erin binnenhalen.
Tijdens borreltijd zwemmen er kort vele dolfijnen rond de boot. Dat blijft een prachtig gezicht. Het eten is wederom lekker; vooraf wahoo-sashimi en daarna wahoo klaargemaakt zoals kipsaté met rijst en ketchapsaus. ’s Avonds als ik al lig te slapen krijgen we (door de marifoon) een eigen gemaakte rap-song van de Barbarossa te horen. Koen op gitaar, Giel op jambala en Jan zingt. Heel erg leuk!!!! De wachten verlopen zonder problemen; wederom is het een mooie nacht met veel sterren een klein opkomend maantje en geen enkele squal en één schip dat op 8 mijl afstand voor ons langs vaart. Wel is de boot flink aan het schommelen waardoor de nachtrust wat minder is dan de vorige nachten. Ook de hele ochtend staat de stroom nog tegen en rollen we flink heen en weer. Dagafstand (toch nog) 142 mijl, ondanks de stroom tegen, 1 boot en 1 vis (voor de Barbarossa die vanmorgen een tonijntje heeft gevangen).

Dag 15
Het laatste etmaal breekt aan. De hele middag blijven we flink schommelen en stoom tegenhouden. De meiden trekken zich hier niets van aan en maken mooie kerstversiering die nu in de boot hangt. Wij slapen omstebeurt een dik uur. Door de tegenstroming schiet het te weinig op naar ons zin. Even denken we met heimwee aan de kerstavondtraditie van onze familie thuis … die zitten nu aan een heerlijk kerstdiner door Inge klaargemaakt met wel 11 gangen. We bellen ze even op met de sateliettelefoon en dat is wel erg leuk! Wij eten op kerstavond ‘heerlijke’ gehaktballen met satésaus uit blik en rijst met kool. ’s Avonds hangen we de kerstverlichting op in de kuip, eten wat kerstchocola en luisteren naar kerstmuziek. Maar niet te lang, want om 21.00 uur lig ik alweer in bed te slapen. In het avondpraatje met de Valentijn blijken ze flink genaderd te zijn, ze zitten nu 8 mijl achter ons. Dat is leuk want dan komen we zo’n beetje gelijk aan in Suriname. In de nacht gaat het als een speer. Opeens staat de stroming mee en de hele nacht spuiten we met een snelheid tussen de 7 en 8 knopen door het water. Regelmatig op bijna-gijp koersen dus het is ook wel even flink oppassen. Maar dit is heerlijk zeilen en dit schiet lekker op! We bepalen de punten van de laatste wedstrijddag en dan zijn de winnaars bekend ….. de individuele winnaar is Giel, gevolgd door Marinthe en daarna Eline. Gisteren stond de Barbarossa nog met één puntje voor, maar we eindigen met één punt extra voor de Brandaan doordat vandaag alleen Toine (goede afstand) en Marinthe (juiste aantal vissen) punten krijgen.