Suriname en Paramaribo overtreffen onze verwachtingen. Wat is het leuk en raar om zo ver weg van huis nederlands te horen praten; want dat is gewoon de moedertaal van Suriname. Net Nederland, maar dan veel meer relaxed, hele aardige en vriendelijke mensen en lekker warm weer (overdag is het boven de 30 graden, zonnig en af en toe een regenbui). De feestdagen hier vieren is dan ook een waar feest, inclusief oud en nieuw. Wel is 2009 wat rumoerig afgesloten voor onze boot, lees onder waarom …

We varen op 1e kerstdag aan het eind van de middag de rivier op en laten ons anker vallen voor het Torarica hotel; het mooiste hotel van heel Suriname. We mogen hun steiger gebruiken om aan land te komen en als we ons verder een beetje gedeisd houden en rustig hun terrein via de zijingang aflopen hoeven we niet de 50 US dollar te betalen waar even mee wordt gedreigd als we vragen of we van hun zwembad gebruik mogen maken. Dan maar niet zwemmen. We toasten samen met de Barbarossa en de Valentijn op de aankomst met champagne en sashimi van tonijn en wahoo. Erg gezellig!! Daarna eten we het 1e kerstdiner in het Torarica hotel – ze kunnen ons alleen snacks aanbieden zoals saté-tjes, bitterballen en friet. Laat dat nou net hetgene zijn waar we het meeste zin in hebben. Naast het verlichte zwembad hebben we daarmee een heerlijk diner.

Er staat een flinke stroming op de rivier die met de dag richting springtij (2 jan) sterker wordt. Om de 6 uur verandert de stroom van richting en daarmee ook de richting van de boten. Dat vraagt heel wat van het anker. Gelukkig is het goede ankergrond, dus we liggen goed vast (…?). Uiteindelijk liggen we er 7 dagen en nachten.

De dagen tussen Kerst en Oud & Nieuw besteden we aan het verkennen van Paramaribo, het doen van inkopen (in een winkel met veel nederlandse produkten) en het inklaren van de boot en ons zelf. Paramaribo is meer een groot dorp dan een stad. Geen hoogbouw, veel groen tussen de huizen, wel druk met verkeer en taxi’s maar op eenvoudige wegen. We lopen heel wat af in de stad en krijgen zo een hele goede indruk ervan. We trekken het grootste deel van de tijd samen met de Barbarossa en Valentijn op. Het zijn hele gezellige en ook hele intensieve dagen.

Het inklaren is een verhaal apart. Dat hebben we nog niet eerder zo meegemaakt en het zal, zo hopen we, ook wel het record blijven voor de komende periode. De eerste stap is een bezoek aan de Vreemdelingen Politie, een eind rijden met de taxi ver uit de stad. Daar moeten we een crew-list inleveren en krijgen we een stempel waarmee we bij het Ministerie van Consulaire zaken een visum kunnen aanvragen. Dat visum krijg je pas nadat je per persoon een formulier invult, met pasfoto erbij en bij de Centrale Bank 30 euro betaalt. Dan moet dat formulier met het betalingsbewijs terug naar Consulaire Zaken, paspoorten inleveren en een dag later staat er een mooi visumplaatje in. Dan weer terug naar de Vreemdelingen Politie (met z’n allen) en dan staat er eindelijk een stempeltje in ons paspoort en zijn we ‘legaal’ in Suriname. En dat voor twee weken vakantie!

We koken geen enkele keer op de boot en gaan elke middag en avond uit eten. Dat kan hier heel prima en het is spot goedkoop. Zo eten we op 2e kerstdag heerlijk italiaans in De Waag, en de dagen daarna friet met frikandel en heerlijke saté-tjes in ‘onze stamkroeg’ Het Vat. Als lunch een paar keer lekkere roti (voor maar 10 euro met z’n vieren), en ook nog een keer javaans in de Javaanse wijk een stukje uit de stad. Op oudjaarsavond eten we heerlijk chinees met veel verschillende gerechten.

We doen boodschappen in een dure supermarkt met allemaal nederlandse producten en brengen zo o.a. de voorraad Koopmans broodmixen weer op peil. In de stad zelf vinden we een Blokker en een soort Hema. En ook een prima boekwinkel zoals we ook in Tilburg hebben.

Op oudjaarsdag vieren we eerst Toine zijn verjaardag op de Brandaan. Met mooie kadootjes en eigen gebakken appelbeignets (of appelflappen ???). De Barbarossa en Valentijn komen deze samen met ons opeten en zo hebben we alweer een bijzondere verjaardag op deze reis! Vervolgens gaan we met z’n allen Paramaribo in. We ontmoeten daar een collega van ons werk en praten we met hem en zijn Surinaamse vrouw ’s middags gezellig bij op het terras van het Vat, een inmiddels bekende stek waar je heerlijk kan eten en Parbo biertjes kan drinken. We horen veel over het leven in Suriname.

Oud & nieuw wordt in Paramaribo gevierd met heel veel vuurwerk, muziek-bandjes op straat en swingende mensen. Iets waar Nederland echt niet aan kan tippen. Dagen van te voren wordt er gedurende de dag en avond al heel veel afgestoken. En op de dag zelf is het vanaf 12.00 uur ’s middags raak. Dan sluiten de winkels en vindt er in het centrum een wedstrijd plaats tussen winkeliers wie de langste klapper-rollen kan afsteken. Zo’n rol kan dan wel ruim 100 meter zijn met minuten lang een oorverdovend lawaai, rond springende brandende delen en heel veel rook. Echt een sensatie. Gelukkig is er naast die klappers ook heel veel siervuurwerk. We hebben niet echt een overgang van het oude naar het nieuwe jaar kunnen ontdekken; er wordt minstens zoveel vuurwerk afgestoken voor 0.00 uur als er na.

Zo vertoeven we de hele dag in de stad. ’s Avonds zijn de straten vol met mensen en muziek-bandjes. Voor de kinderen is het mooi geweest en samen met de Valentijn keren we rond 21.00 uur terug naar onze boot. Als we terugvaren valt het op dat ze er niet meer hetzelfde bijliggen. We varen naar de Brandaan en die blijkt de Valentijn te zijn (het is donker!). De Brandaan heeft wat initiatief getoond en is stevig opgeschoven, een metertje of honderd. Even schrikken en ook wel bijzonder; we lagen al 6 dagen stevig op dezelfde plek! We liggen heel dicht bij de kant, maar gelukkig niet vast in de modder. Als een boot gaat krabben met zijn anker kan hij op twee manieren stoppen; of het anker pakt opnieuw of je komt ergens tot stilstand in ondiep water. In dit geval heeft het anker opnieuw gepakt. We leggen de Brandaan terug, midden op de rivier moeten we bijna vol gas geven om nog vooruit te komen; er zijn stukken met meer dan 4 knopen stroming. We hebben twee anker acties nodig maar dan ligt de Brandaan weer vast. Het was even schrikken maar er is geen schade dus ok!. Inmiddels komt de Barbarossa terug op de kade dus Toine gaat ze even halen met de bijboot. Bij terugkomst roepen Mira en Monica keihard dat Toine moet terugkomen. Wat blijkt, er is een rivierschip op drift en deze drijft in hoog tempo richting de Brandaan! Niet te geloven maar toch waar. Daniel helpt fantastisch door het rivierschip met zijn bijboot op te duwen en voorbij de Brandaan te duwen, op het laatste moment duwt Toine de bijboot nog net even tussen beide schepen zodat het rivierschip iets draait en de Brandaan op 0,5 meter passeert. Wat een bizarre gebeurtenis! Het was een zwaar stalen schip, 5 bij 15 meter. Als dat je raakt heb je op z’n minst flinke schade …

Oh ja, en dan moet er nog gezegd worden dat ’s morgens blijkt dat de bijboot van ons lek is. Waarschijnlijk bij de kade tegen wat palen met stevige schelpengroei beschadigd. Lossen we ook wel weer op. Maar al met al een wat bijzondere oudjaarsdag!

De laatste uurtjes van het nieuwe jaar brengen we met z’n allen op de Barbarossa door. We komen bij en toasten we op het nieuwe jaar. Er is nog even enige discussie wanneer het 0.00 uur is; er zijn diverse tijden aanwezig maar wie heeft de goede? Om ons heen is er prachtig vuurwerk dat al uren aan de gang is; rond 00.00 uur neemt het nog even stevig toe. En rond twee uur steekt het Torarica pal voor onze boten wel 20 minuten lang schitterend vuurwerk af. We zitten op de boten 1e rang, erg mooi!

Vanochtend (nieuwjaarsdag) slapen we heerlijk uit. Over een paar uurtjes vertrekken we naar Domburg, 10 mijl de rivier op. Van daaruit gaan we op 4 januari een tocht op het land maken van drie dagen. Op 8 januari zullen we Suriname gaan verlaten voor een tocht van drie dagen naar Trinidad.