Een week lang slapen we bij Dan en Kathy in huis en worden we heel hartelijk in hun familieleven opgenomen. Een ware belevenis, ook voor Mam en Helen en de meiden. Het huis is groot genoeg zodat we allemaal een eigen slaapkamer met badkamer hebben. We mogen gebruik maken van de auto van Kathy zoveel we willen, een enorme Amerikaanse auto waar zelfs een BMW X5 klein bij vergeleken is. Ze hebben drie kinderen, Mike (16 jr), Math (14 jr) en Caroline (11 jr). De meiden spelen veel met Caroline. Buiten zwemmen in de hottub, spelen in de tuin met hockey- en lacross sticks, basketballen op de oprit of met de Harry Potter lego boven in de speelkamer. De afgelopen weken hebben we aardig wat pakketjes naar Dan laten sturen, w.o. voor Toine en mij ieder een iPad. Tussen de bedrijven door verkennen we de iPad en na een week proberen zijn we er helemaal enthoussiast over. De user-interface is een genot, vooral voor ‘leeswerk’ van internetsites, digitale kranten, tijdschriften, stripboeken, leesboeken en landkaarten. Maar ook e-mailen en berichten schrijven werkt prima. Alles-in-één klein handzaam apparaatje met een mooi helder scherm. Volgens ons dé toekomst voor managers én gezinnen! De meiden gebruiken ‘m voor het lezen van Donald Duck en het spelen van een potje schaak. Heel makkelijk zo op de boot. Ook kun je er je foto’s en filmjes opzetten om zelf naar te kijken of anderen te laten zien.

We hebben qua weer de juiste week uitgekozen om de boot een weekje te verlaten. De eerste twee dagen is het nog lekker warm en zonnig, maar de dagen erna gaat het flink hard waaien en wordt het veel kouder en de laatste twee dagen regent het. We leggen een tweede anker uit en als we tussendoor een keer gaan kijken op de boot zien we de temperatuur binnen op 14 graden staan. Zelf lopen we rond in lange broeken en dikke vesten. Brrrr ….

Zo, terug naar het begin van de week. Eenmaal aangekomen in hun huis krijgen we eerst een heerlijke lunch. s’ Middags gaan we het meer op met hun speedboat; Mam, Helen, Toine en ik in de boot en de meiden met Caroline op een groot stevig kussen met handvatten achter de boot. Bijna twee uur lang ‘scheuren’ we over het meer, vooral de bochten gaan snel, en de meiden vinden het prachtig. Ze worden steeds vrijer en kunnen zelfs al staan tijdens het varen. Die avond gaan we met z’n allen kijken naar de ‘Lacrosse’-wedstrijd van Math. Lacrosse kennen we nog niet echt in Nederland, maar is een erg leuke teamsport dat prima zou kunnen concurreren met hockey. Niet met een stick achter een bal aan, maar met de bal in een netje aan het einde van een stok. Overgooien naar elkaar met die stok en doelpunten scoren.

Vrijdag (7 mei) gaan we met z’n zessen in de auto van Kathy een dagje naar Washington D.C. We zien het Witte Huis, Washington Memorial, het Kapitool, Lincoln Memorial en we bezoeken het ‘Indianen’-museum. We lopen heel wat af! ’s Avonds eten we in een echte Franse Bistro in ‘Georgetown’; een zeer levendige wijk van Washington. Pas laat komen we weer thuis. Zaterdag (8 mei) staat in het teken van de ‘party’ die Dan en Kathy naar aanleiding van ons bezoek geven. Het waait dan al behoorlijk, dat is wel jammer, maar met vesten aan en de zon erbij is het buiten nog goed te doen. Ze hebben wat vrienden en de buren uitgenodigd, allemaal van rond onze leeftijd en iedereen heeft wel iets met water en varen (in een motorboot of zeilboot). De overbuurman is zelfs coach van de America’s Cup en van het Britse Olympische zeilteam. Ze zijn allemaal erg geïnteresseerd in onze belevenissen en dat is erg leuk. Zo hebben we een fantastische avond met hele leuke gesprekken. Eén van hun vrienden heeft een cateringbedrijf en die heeft gezorgd voor het eten … een geroosterd varken (met de kop en poten er nog aan). Erg lekker!!! Annapolis is een hele mooie omgeving om te wonen, met leuke mensen, zo hebben we die avond ervaren. Hier zouden wij ook best wel willen wonen!

Zondags gaan we weer een dagje met z’n zessen op pad. Dit keer naar Mount Vernon, het huis van George Washington (de 1e president van Amerika), ten zuiden van Washington D.C. Heel erg mooi en heel sprekend opgezet. Zo krijgen we een goed beeld van het leven en het leiderschap van George Washington en de geschiedenis van het onstaan van Amerika met de 13 ‘Verenigde Staten’ eind 17e eeuw. Altijd leuk om wat te leren over het land dat we bezoeken. En toevallig dat we ook juist 10 van die eerste staten bezoeken. ’s Avonds zitten we nog lang met Dan en Kathy te praten over hun gezinsleven en de scholen in Amerika en de overeenkomsten en verschillen met ons gezinsleven en scholen in Nederland.

En dan breekt de dag aan dat Mam en Helen ons gaan verlaten. ’s Ochtends geeft Kathy ons nog een rondleiding over de grote Naval Academy in Annapolis. Leuk om zo’n echte Amerikaanse school (college) te zien. Na de lunch vertrekken we met z’n zessen naar het vliegveld van Baltimore om Mam en Helen weg te brengen. Omdat ze nog 3 weken met Helen meegaat en wij al snel weer thuis zullen zijn valt het afscheid niet zo zwaar. We kijken terug op 2 mooie en gezellige weken!!! Nadat we ze afgezet hebben op het vliegveld gaan we met z’n viertjes naar Baltimore. Ook een mooie stad met een gezellige haven en een mooi Aquarium met een focus op de essentie van water en een schone natuur voor mens en dier. Bijzonder was de 4-D film over Planet Earth met als 4e dimensie wind, regen, sneeuw in de zaal en zelfs een por in je rug vanuit de stoelleuning toen er een krokodil bijtend in beeld kwam.

Dinsdag (11 sept) is een huishoudelijke dagje. Het is koud en het regent, dus een prima dag om binnen te vertoeven. We mogen de wasmachine en droger van Kathy gebruiken en zo gaan er 4 grote trommels was doorheen. ’s Middags besteden we een paar uur aan het bezoeken van een grote supermarkt en we slaan weer flink wat houdbare spullen in waar we tot en met de oversteek mee kunnen doen. ’s Avonds nemen Dan en Kathy ons mee naar een fantastisch restaurant. Aan de overkant van de baai, in een afgelegen kreek een het water staat ‘Riverside Crabhouse’ met een echte lokale sfeer. We eten heerlijke krab uit de Chesapeake Bay aan grote lange tafels. Schoonmaken is het nodige breekwerk met handen en een hamer, lekker kliederwerk … ook de meiden vinden dit fantastisch.

De laatste dag bij de familie Nellius staan we vroeg op en gaan we mee naar de school van Mike, Math en Caroline. Ik ga samen met Eline en Marinthe en Kathy naar de klas van Caroline (groep 6) en we krijgen een uur lang de tijd om over onze reis te vertellen met hulp van onze website. Wat ontzettend leuk om te doen … we laten veel foto’s zien en de helft van de tijd bestaat uit het beantwoorden van vragen. verhaal en vertaal het voor de meiden. Wat voor ons soms al een beetje gewoon lijkt, staat nu opeens zo enorm in de spotlights en dan beseffen we des te meer dat we met een fantastische reis bezig zijn. Toine vertelt ons verhaal samen met Dan in de aardrijkskunde les van Mike (highschool softmore, dat is 4e klas middelbare school). Ook dat is een fantastische ervaring met veel vragen en een leraar die dit geheel goed had voorbereid.
De middag besteden we aan het inrichten van de boot (alle logeerspullen en was weer terugbrengen) en het maken van een kleine fotocollage als afscheidskadootje voor Dan en Kathy. Als dank voor de enorme gastvrijheid en de hele speciale week nemen we ze mee uiteten in de Yachtclub van Annapolis. Helaas regent en onweert het, anders hadden we 1e rang gezeten bij de finishlijn van de wekelijkse zeilwedstrijd, maar die is afgelast. Dat mag de pret niet drukken … het is erg gezellig en het eten is erg lekker. Een mooi besluit van een bijzondere week. Overladen met kado’s van Dan en Kathy (mooie sweatshirts en t-shirts van hun school en sportclub voor de meiden, een mooie zeilposter van Annapolis voor ons en de meiden mogen veel Harry Potter lego meenemen dat anders toch ongebruikt in hun kast staat) gaan we weer terug naar de boot.

Ja, en dan zijn we weer met z’n viertjes op de boot. Dat voelt wel even vreemd. We zijn maar een weekje weggeweest, maar het is echt even wennen. Dat komt vast doordat we zo intensief in het huiselijke leven hebben gezeten. Lang duurt dat gevoel niet … de volgende dag voelt het onderweg zijn met de Brandaan weer als vanouds. We vertrekken heel vroeg (6.00 uur) richting het noorden van de Chesapeake Bay om zo met hoog water de baai uit te kunnen. Het wordt een dagje motoren, eerst in de bittere kou (het nieuw gekochte zeilpak voor Toine en warme leren laarzen voor mij komen goed van pas) en daarna gelukkig in korte broeken en t-shirts in het zonnetje. We varen door het Chesapeake & Delaware Canal richting de Delaware Bay. In de pilot staat dat dit kanaal erg druk kan zijn met veel verkeer, maar wij varen er helemaal alleen. Rond etenstijd maken we een tij-stop bij Reedy Island aan het begin van de Delaware Bay. In die baai kan er behoorlijke getijdestroming staan, vooral in het noorden, en het is zaak met het juiste tij te vertrekken. In ons geval is dat ’s avonds 23.00 uur en zo varen we midden in een pikdonkere nacht in 55 mijl de baai uit naar Cape May. Helaas alleen wind tegen (wat niet prettig is met tegenstaand tij, wat een klotsbak is die Delaware Bay) en later te weinig wind zodat we niet kunnen zeilen. Ach, we verwachten nog de nodige zeiluren te krijgen op de terugweg naar Europa, dus het geeft niet. En nu liggen we in Cape May in een gezellige haven. Hier blijven we één of twee dagen om te wachten op het juiste weer voor een tocht van 130 mijl naar New York City.

Kathy, Dan, Mike, Math and Caroline … again many thanks for the great hospitality this week. It was a great experience for us which is high on our list of other special experiences during our sailingtrip. Thank you very much !!!

En iedereen in Nederland …. een fijn hemelvaart weekend! Helaas met koud weer, zo hoorde ik van mijn zusje die aan het kamperen is.