We hebben inmiddels Gambia verlaten en varen nu de zee op richting de Kaap Verden, naar het eiland Sal, het meest noordoostelijke eiland van de Kaap Verden. Het is 430 mijl varen en we verwachten er ruim drie etmalen over te gaan doen. We varen wederom samen op met de Barbarossa en ook de Tangaroa zal ons gaan volgen nadat ze uitgeklaard zijn in Banjul. We kijken terug op twee fantastische weken in Gambia. De combinatie van een hele andere cultuur met aardige mensen, de warmte/hitte, de mooie natuur met alle beesten die we hebben gezien en het samen opvaren met de Barbarossa. Maar nu is het weer tijd voor een nieuw avontuur en we hebben zin om naar de Kaap Verden te gaan waar we ook de Valentijn weer gaan ontmoeten. We verwachten goede wind, in het begin wat licht, maar wel uit de goede richting.

Goed, nog even terugkijken op de afgelopen dagen in Gambia. Bij het afvaren van de rivier wordt het elke dag iets minder warm en zijn er elke dag duidelijk minder kleine (en ook grote) beesten. Het vorige verslag eindigde bij het ankeren vlak buiten het Nationale Park waar we inderdaad ’s avonds heerlijke pizza’s van de Cobb hebben gegeten bij de Barbarossa. De volgende drie dagen varen we in lange dagtochten terug naar Banjul, meestal op de motor bij gebrek aan goede wind en alleen de laatste dag een paar uur zeilen met wind van achteren. Voor de nacht ankeren we achtereenvolgens bij Horse Shoe Island, dichtbij Tendeba en voorbij Banjul in de kreek richting Lamin Lodge. Het zijn lange dagen varen en daarom is het erg leuk en gezellig om ’s avonds met de Barbarossa een uurtje of wat te kunnen vertoeven voordat de avond/nacht begint. De laatste dag zeilen zetten we de spinaker een tijdje op en dat is ook weer eens erg leuk en zeer makkelijk te zetten met onze gefixeerde boomcontructie (om één schoot van de spin goed vast te kunnen zetten).

Op dinsdag 24 nov (gisteren) gaan we naar Banjul, de hoofdstad van Gambia. Wat een schokkende ervaring. Het is meer een groot dorp dan een echte stad. En wat een enorme drukte en een vieze boel. Veel van de wegen zijn niet geasfalteerd en vol met kuilen. Daardoor is het een zeer stoffige boel in de hele stad. Ook is het heel druk en zie je het riool open langs de wegen lopen. Echte armoede, bijna niet te geloven. Maar vreemd genoeg bijna geen bedelende mensen, misschien omdat iedereen hier arm is.
Als we bij het havencomplex aan land zijn gegaan gaan we eerst naar immigration om uit te klaren. Dat is in een paar minuten gepiept, niet te vergelijken met de paar uur die Toine en Jan nodig hadden om in te klaren. Overal op straat worden geiten verkocht voor het moslimfeest (voor hun kerstmis) van a.s. vrijdag. De hoofdstraat heeft aan beide zijden veel kleine winkeltjes. Daar kopen we mooie stoffen en voor de mannen echte afrikaanse pakken. Aan het eind van de hoofdstraat is een hele grote markt waar we groente en fruit willen kopen. Maar dat gaat niet zomaar. Eerst worden we door (wat in eerste instantie leek) een vriendelijk man begeleid naar een bar om wat te drinken (we hebben erg veel behoefte aan een colaatje). Maar dan blijkt het hem te gaan om het krijgen van een biertje, is hij vervolgens daar snel dronken van en krijgen we ‘m bijna niet meer bij ons weg als we besluiten gewoon zelf naar de markt te gaan. Dan komt een andere dit keer gelukkig echt vriendelijke man ons helpen. Hij jaagt de dronkaard weg en begeleid ons naar de groente- en fruitstallen op de markt, zigzaggende de markt over. Dat hadden we alleen niet zo snel kunnen vinden. We kopen aardappels, tomaten, wortels, appels, bananen, mandarijnen, cake, brood en watermeloen. Zo komen we de komende zeildagen wel weer door.

Eenmaal terug op de boot springen we meteen onder de douche voor verkoeling en om al het stof van ons af te spoelen. Daarna varen we het uurtje naar Lamin Lodge voor een relaxed laatste avondje. ’s Ochtends hadden we sinterklaaslootjes met ons eigen gezin getrokken met het idee dat iedereen een klein kadootje op de markt in Banjul kan kopen. Maar het is daar zo druk dat daar niets van terecht is gekomen. Dus gaan we ons voor de laatste Dalasi’s (munteenheid Gambia) die we hebben te buiten in de souveniershop bij Lamin Lodge. Ellen helpt onze meiden met het onderhandelen (geen fixed price). En zo hebben we aan het eind van de dag al onze Dalasi’s uitgegeven en de sinterklaaskadootjes in huis.

’s Avonds eten we een heerlijke steak met frietjes bij Lamin Logde, wederom bovenin de lodge met prachtig uitzicht over de mangroven en de ankerplek. Na afloop zitten we nog een tijdje bij de Barbarossa en speelt Koen basgitaar en zingt Giel eigen verzonnen rapsongs. Echt een geweldig laatste avond in Gambia! Een periode van twee weken met hele mooie herinneringen die we niet snel zullen vergeten. Het fotoalbum van Gambia staat al klaar maar we hebben een goede internetverbinding nodig om het op de site te kunnen zetten. Hopelijk in de Kaap Verden, anders wordt het pas in Suriname.