Ria de Arosa is een hele mooie Ria. We hebben hier de afgelopen week heerlijke dagen gehad, samen met de Valentijn, de Barbarossa en de Nebulea. De Ria ligt weer iets zuidelijker dan de vorige Ria en dat is alleen al te merken aan de temperatuur van het zeewater; dat is net een paar graden warmer (zo’n 19 graden schatten we), waardoor zwemmen in de zee niet meer zo’n beproeving is. Overdag is het heerlijk zonnig maar niet zo heel erg warm, en ’s nachts koelt het af waardoor we onder het dekbed kunnen slapen. De Ria heeft veel leuke baaien met mooie dorpjes en het ligt zelf bezaaid met rotsen, eilandjes en vooral veel houten mosselkwekerijplateaus. Het land is heuvelachtig en groeien druiven waar wijn van wordt gemaakt. Het water is beschut en het zeilen lijkt daardoor op het zeilen op de Grevelingen. En net zoals daar moeten we hier goed uitkijken voor ondieptes en obstakels (voornamelijk die mosselplateaus).

De eerste baai waar we liggen na ons vertrek uit Portosin heet Aguino. We liggen er samen met de Valentijn alleen. Het dorpje is niet zo bijzonder, maar de omgeving is heel mooi en met de vele rotspartijen in het water doet het ons aan Zweden denken. Het is ook voor het eerst een hele warme dag waardoor zelfs Mira als eerste in het water duikt voor verkoeling. Wat zijn we dan toch blij met onze bimini (zonnedak boven de kuip). De tocht er naar toe ging prima, voor de helft heerlijk zeilen en het laatste deel weer motoren met te weinig wind.

De volgende dag varen we na school vlak voor de lunch door naar Pobro do Caraminal, iets verderop in de Ria. Een lekker stukje zeilen, maar ook daar valt halverwege de wind weer weg. We ankeren vlak voor het dorp bij een privé strandje en gaan daar lekker naar toe. Later sluit ook de Valentijn aan, en nog wat later komen ook de Barbarossa en Nebulea. Het waait dan inmiddels stevig en de ankerplaats is toch wel wat onbeschut, dus verkassen we met z’n allen naar de ankerplaats vlak voor het dorpje zelf.

De dag daarna (di 1 sept) beginnen we zoals gebruikelijk na het ontbijt meteen met school. De meiden kunnen goed zelfstandig werken en gaan redelijk gelijk op met dezelfde soort vakken. Het is ook erg leuk om te begeleiden. Daarna gaat Mira met Monica boodschappen doen en dan ontdekken we wat een leuk dorpje het is met heel veel leuke en goede winkels en mooie pleintjes. Toine gaat naar de kapper en vindt een computerwinkel. Er is ook een grote vismarkt waar Mira lekkere sardientjes en garnalen koopt voor de lunch. We hebben afgesproken om ’s avonds met de vier nederlandse boten op het strand te gaan BBQ’en. Iedereen neemt eigen eten mee en we verdelen het wel ter plaatse. Zo maakt Mira een aardappelsalade en nemen wij net zoals de Valentijn de Cobb en vlees mee. De Barbarossa heeft een frietpan met vet en echte frietjes bij zich (ja ja!) en de Nebulea heeft lekkere dorades en sardientjes meegenomen. Het is een zeer gezellige en perfecte avond!

De kinderen vermaken zich prima met elkaar, spelend op het strand en later hout zoekend om een vuurtje te maken. Ze variëren in de leeftijd van 6 (Katelijne), 8 (Marinthe en Floris), 9 (Eline), 12 (Baaf en Ivo), 14 (Giel), 16 (Koen) en 18 (Iris). Maar het speelt gewoon allemaal met elkaar. Heel leuk om te zien. De volwassenen zitten op kleden onder het genot van heerlijk eten en lekkere wijn gezellig met elkaar te kletsen. Pas als het echt helemaal donker is en we het allemaal koud krijgen gaan we weer met de bijbootjes terug naar onze boten.

Doordat we laat in bed liggen slapen we de volgende dag iets langer uit en start de school ook gewoon wat later. Die luxe kunnen we ons hier veroorloven. De baai staat ’s ochtends vroeg al vol met mannen die bij laag water met een schepnet met een hark eraan de grond loswoelen en zo kokkels vangen. Wat een werk zeg.
We hebben afgesproken om met een stel hard te gaan lopen en daar voelt Mira wel wat voor, dus koopt ze hardloopschoenen in de sportwinkel. Het kost hier allemaal niets. Alles, ook het eten en restaurantjes in echt veel goedkoper dan in Nederland. Aan het eind van de middag gaan we met een vrouwen- en mannengroepje in twee bijbootjes naar de kant en lopen we zo’n 45 minuten hard. Goed hè? Het voelt heel goed en het is leuk om dat met elkaar te doen. Dat gaan we nog zeker vaker doen de komende tijd. ’s Avonds eten we heerlijke verse Dorade op de boot.

De volgende dag (do 3 sept) is het tijd om weer te vertrekken naar een volgende baai. Nog even op marifoonkanaal 77 overleggen wat de andere boten doen. Wij vertrekken als eerste en vlak daarna de Valentijn en we gaan lekker zeilend op verkenning uit naar de volgende ankerplek in de Ria. De baaien rondom Isla Arosa zijn niet geschikt genoeg en zo komen we terecht in het uiterste puntje van de Ria, in een baai vlak voor een bebost stukje strand bij het dorpje Rianxo. Dat moeten we natuurlijk vieren met een borrel op de Valentijn. Even later komen ook de andere twee boten en we besluiten om ’s avonds na het eten de borrel met de volwassen voor te zetten. Gezellige boel.

Op vrijdag hebben de meiden precies twee weken school achter de rug en doen we de eerste spelling- en taaltoetsen. Dat gaat heel goed! ’s Middags gaan we naar het strand met de andere boten. De kinderen spelen met elkaar met de bal en beachbal en vermaken zich prima. ’s Avonds gaan we met ons gezin uit eten in een heel leuk spaans restaurantje. Goed eten, netjes maar ook heel ongedwongen en een prima bediening. We hebben de deal met de Valentijn dat zij ons vanavond brengen en halen met de bijboot (dan hoeft het bijbootje niet alleen op het strand te blijven liggen met grote kans op diefstal) en dat wij dat morgen bij hun doen.

Gisteren blijven we nog een dagje liggen. ’s Ochtends gaan we weer met een groep hardlopen en Mira loopt samen met Monica en Ellen weer zo’n 45 minuten. Heuvel op en heuvel af, en zo zien we heel wat van de omgeving. Wederom een goed gevoel. Toine is druk met de computer en ‘past’ op de kids. ’s Middags weer met z’n allen naar het strand. Dit keer is het strand heel druk met allemaal Spanjaarden, want het is voor hun ook weekend. ’s Avonds eten op de boot met een ondergaande zon en een opkomende volle maan.

Vanmorgen starten we met een echt nederlands ontbijt: eigen gebakken bruin brood, een gekookt eitje en vers geperst sinnasappelsap. Wat een ontspannen leventje hebben we toch. We voelen ons af en toe wel schuldig bij de gedachten dat vrienden en collega’s inmiddels gewoon weer aan het werk zijn en in files staan. En wij kunnen hier nog een jaar lang van genieten. Bijna niet te geloven!