De Azoren is een eilandengroep van 9 eilanden midden in de Atlantische Oceaan, behorende bij Portugal en op 750 mijl afstand van Portugal zelf. De eilanden zijn allemaal vulkanisch, niet groot en liggen in drie groepen bij elkaar … wij doen alleen de middelste groep eilanden aan. Helaas hebben we Flores (een eiland uit de westelijke groep) moeten missen. En Sao Miguel, een eiland uit de zuid-oostelijke groep heeft in onze ogen te weinig te bieden om er 150 mijl heen en terug voor te varen. Dus wij beperken ons tot Faial, Pico, Sao Jorge en Terceira. En deze eerste week alleen Faial.
Horta is de hoofdstad van Faial. De jachthaven van Horta heeft de meeste in- en uitloop van jachten in de wereld per jaar. Iedereen die hier komt heeft meerdere dagen achter elkaar gezeild en is vaak al een jaar of langer onderweg. We zien hier vele nationaliteiten … Fransen, Engelsen, Amerikanen, Canadezen, Polen, Zweden, Noren, Israëliërs, Spanjaarden, Portugezen en ga zomaar door. Met al die muurschilderingen op de kade erbij is het een bonte bedoeling van jewelste. Er hangt een heerlijke sfeer in de jachthaven en de voorzieningen zoals wasmachines, water, stroom, supermarkt etc. zijn prima. Hier als ‘lange afstand’ zeiler liggen lijkt dan ook meer op tijdelijk in een ‘drijvend dorp’ liggen dan echt als toerist hier op bezoek zijn. Het leven speelt zich veel op en rond de boten af in gezelschap van andere zeilers en is minder gericht op het zoveel mogelijk zien van alle mooie dingen die hier zijn. Wij proberen een mooie mix aan te houden …. het is heerlijk om in gezelschap van onze vrienden op en rond de boot te zijn, maar we vinden het ook leuk om de eilanden te verkennen, want het is hier erg mooi! Voor je het weet is meer dan een week voorbij en wat hebben we eigenlijk allemaal gedaan?

De eerste twee nachten stilliggen is een rare gewaarwording. Onze lichamen zijn zo gewend aan beweging dat het vooral (voor Mira) weer wennen is om ’s nachts stil te liggen. De eerste avond liggen we tussen een Pool en een Israëliër. We maken een lekker flesje witte wijn soldaat (nog gekregen van Jeroen en Yolande en bewaard voor een bijzonder moment) en liggen vroeg in bed. De twee dagen erna maken we ‘schoonschip’; het gebruikelijke zoals schoonmaken binnen en buiten en de was doen. Maar ook klusjes zoals gasflessen laten vullen, kuiptent met waterdichte spray behandelen, teak-dek extra poetsen en een bezoek aan de kapper om er zelf weer wat ‘gepimpt’ uit te zien!

Het weer is een beetje wisselvallig …. regen en zonneschijn wisselen elkaar af. Maar gelukkig hebben we veel meer zon dan regen en ook de temperatuur is heerlijk. Meestal gaan we uiteten, want het is hier spotgoedkoop. Peter’s Sport Café is dé ontmoetingsplaats voor zeilers en ze hebben er lekkere tapbiertjes en heerlijke biefstuk met frietjes. Er lag zowaar post voor ons bij dat café … nogmaals bedankt Rinus en Marjanne! En natuurlijk maken we een mooi ontwerp voor een schildering op de kade. Deze schilderen we met z’n viertjes in drie dagen tijd (verf moet tussendoor drogen) op de kade. Erg leuk om te doen!

Op zaterdag 19 juli kijken we voetbal (NL-Japan) in een plaatstelijk café … nog een beetje saai als enige Nederlanders, maar we weten inmiddels dat de andere boten de volgende dag zullen aankomen, dus de volgende wedstrijden worden zeker gezelliger. De Zilvermeeuw komt als eerste aan … half 1 … we verwelkomen ze en hebben een gezellig lunch met witte wijn, brood en kaas. De hele middag hangen we lekker in het zonnetje op de kade rond, nog een beetje schilderen, gezellig kletsen, in afwachting van de andere twee. Om 19 uur komt de Barbarossa de haven in varen. Champagne (van de Bonnie) erbij en eigen gemaakte appeltaart van de Brandaan. En een uurtje later komt ook de Valentijn binnen. Erg leuk om iedereen na bijna 5 maanden weer te zien. Wij hebben kunnen regelen dat we met z’n vieren naast elkaar kunnen liggen aan de kade … Barbarossa eerst, dan Brandaan, daarnaast de Zilvermeeuw en als laatste de Valentijn. Ja, daar liggen we dan weer naast elkaar … net zoals de allereerste keer in Portugal in de stad Porto vorig jaar september. We gaan met de hele groep uiteten in Peter’s Sport Café en kletsen tot diep in de nacht bij. De dagen erna hebben we ook nog nodig om bij te kletsen … elke avond samen eten en kletsen tot in de kleine uurtjes. Ontzettend gezellig!!!

Overdag is het net een klein dorp … iedereen heeft wel wat te klussen of schoon te maken en tussendoor lekker kletsen met elkaar. De kinderen spelen over en weer bij elkaar en hebben ook een hoop lol. En het voetbal zorgt voor vertier …. natuurlijk kijken we gekleed in oranje en gewapend met de Nederlandse vlag (Daniël vd Valentijn) de wedstrijd Nederland – Kameroen met z’n allen, maar ook andere wedstrijden zoals Portugal – Brazilië en Frankrijk – Zuid-Afrika zijn leuk om te zien.

Zo vliegen de dagen voorbij, zonder al te veel op pad te zijn. Op één dag na waarop wij een autootje huren en Faial gaan verkennen. We rijden naar het midden van het eiland en maken een mooie wandeling over de kraterrand van ruim 2 uur. Beetje klimmen en dalen en continu mooi uitzicht op de krater zelf en alle kanten van het eiland en de zee. Het eiland staat vol bloemen, vooral Hortensia’s, met witte huisjes en rode daken. Het is een heuvelachtig vulkaan landschap en aan de zuidwest kant van het eiland zien we een stuk land dat nog maar 50 jaar geleden is ontstaan vanuit een vulkaanuitbarsting.

De wandeling rond de krater is vooral voor Toine een enorme beproeving. Twee dagen ervoor krijgt hij midden in de nacht opeens last van zijn grote teen. Een acute ontsteking in de grote teen wijst zo goed als zeker op jicht. Het doet enorm pijn en alleen de pijnstillers van Ellen (van de tandarts in Nassau) helpen. Gelukkig is de pijn aan het afnemen, maar het is nog niet over. De mentale pijn is misschien groter … jicht komt vooral voor bij mannen van ouder dan 40 ;-).

Tussen de bedrijven door heb ik nog wat contact met mijn werk om meer te horen over de inhoud van de klus die ik kan gaan doen na terugkomst. Leuk om even wat mensen hierover te spreken, er wat over na te denken, en vervolgens weer lekker te laten rusten.

En we zijn samen met de andere boten bezig met de vervolgplannen. Welke eilanden gaan we nog bezoeken en via welke route varen we terug naar Nederland? De Zilvermeeuw gaat vandaag of morgen weer verder. Het ziet er naar uit dat we de komende weken met de Barbarossa en de Valentijn blijven optrekken. We hebben allemaal dezelfde datum in gedachten om weer terug in Nederland te zijn en de wensen voor het laatste deel van de reis liggen niet ver uit elkaar. Zo wordt Ierland als volgende stop na de Azoren voorzichtig verkend.

Kortom, een heerlijke week na een enorm avontuur van de oversteek: we genieten volop en hebben nog 2 maanden te gaan …!