Wat een fantastische ontvangst in Bruinisse! Bij het aanvaren van de sluis al halverwege de Keeten komt er ineens een enorm snelle motorboot op ons af … is dat alsnog de douane of …?? Nee hoor, Ralph en Chris verrassen ons met een ontvangst! Eenmaal bij de sluis aangekomen staan familie en vrienden op de kant te roepen en zwaaien. Wat enorm leuk en welkom voelt dat !!! Ze hebben zelfs de sluisdeuren versierd met prachtige spandoeken en een ereplaats vooraan voor ons! Een zeer warm onthaal!!!!!

En dan de sluis door en daar is de nieuwe jachthaven van Bruinisse! Die kennen we niet meer terug na een jaar. Van Simon (de havenmeester) mogen we de Brandaan aanleggen aan het drijvende terras van het nieuwe restaurant. Een betere plek om een aankomstborrel te drinken is er niet!!! Alle familie en vrienden zien de boot, klimmen er op en verkennen hoe we nu dat hele jaar op die boot hebben geleefd!

En daarna een borrel, we moeten niet vergeten dat het ook nog eens prachtig zomerweer is en we lekker buiten op het terras met uitzicht op ons prachtige en dappere bootje vertellen, vertellen en vertellen … niet iedereen hebben we even uitgebreid kunnen spreken (en ook wat familie en vrienden zijn nog op vakantie), maar dat halen we de komende weken wel in!

Het was een prachtige zeilreis en daar past zo’n fantastisch onthaal ook helemaal bij!

Simon heeft verder alles goed voor ons geregeld; de auto een dag eerder al in ontvangst genomen zodat we weer kunnen rijden, een prima plek in de haven met nieuwe vaantjes voor in de mast! Want er is niet veel aan de Brandaan te zien dat er 15.000 mijlen meer op de teller staan, behalve aan onze oude vaantjes die we met opzet hebben laten hangen … er hangen alleen nog wat draadjes.

Iedereen ontzettend bedankt voor dit fantastische onthaal!!!!!!

Tsja, en dan weer thuis in zo’n groot huis (te groot volgens Mira 😉 . Ellen dank je wel voor alle goede zorgen voor het huis en het schoonmaken. We kunnen zo ons bed inrollen, en dat is heerlijk want we waren pas om 01.30 thuis! De meiden hadden wat moeite met die grote eigen kamer dus na een tijdje wakker liggen maar lekker bij elkaar op 1 kamer, net als op de boot.

Helemaal ’thuis’ voelt het nog niet, maar dat begint met het uur meer te komen en zal niet lang meer duren. Het voelt nog steeds een beetje als ‘in between’ twee werelden …. de zeilreis is afgesloten en het leven hier is nog niet volop op gang. Een rare gewaarwording die ook hoort bij deze reis. De meiden gaan hier overigens flexibeler mee om dan wij … die spelen al weer volop met vriendinnen en vinden het helemaal prima om terug te zijn. Hoe dan ook, we kijken terug op een fantastisch jaar met vele mooie herinneringen. Hier kunnen we nog heel lang op teren!!!

Dit is ‘voorlopig’ ons laatste reisverslag … waarom voorlopig? Nou, deze reis smaakt absoluut naar meer. Dus ‘you never know’ wat de toekomst nog brengen gaat. Iedereen heel hartelijk dank voor het zo trouw lezen, reageren en volgen van onze reis!!!!