De tweede week in Noorwegen begint met een zondag met zoals gebruikelijke een ontbijt met een eitje. En dan een tocht van zo’n 15 mijl naar een mooie verlaten baai waar we helemaal alleen liggen. Op de weg er naar toe varen we langs een zeer modern schip dat een soort boorplatform is met buizen naar onder naar de gas- en oliewinning. We lezen op internet dat dit het meest moderne schip is op dit gebied. Oliewinning is dan ook de belangrijkste inkomstenbron van Noorwegen. En ook zien we drie walvissen zwemmen in de verte.
De ankerplaats is mooi en helemaal verlaten. Het laatste stukje is door een smalle doorgang met een ondiepe rots (1 meter) , die we pas later met bij bijbootje echt goed zien liggen. Daar moet je niet tegenaan varen! Als we eenmaal liggen begint het eerst te omweren, maar gelukkkig niet lang.En daarna hebben de meiden de drang om te gaan zwemmen terwijl het zachtjes aan het regenen is. Maar het water is volgens hen (en vooral Eline) best lekker ;-)! Als het weer droog is verkennen we de baai en de rots bij de ingang met de bijboot. En tijdens de borrel en avondeten breekt het zonnetje gewoon door en gaan we voor het eerst deze reis lekker BBQ’en. Echt genieten op deze mooie verlaten plek!
De volgende dag moteren we zo’n 28 mijl de Hardangerfjord uit naar de Noordzee toe. Waar is die wind in Noorwegen toch? Wederom niet te vinden en daarom de hele tocht met de motor over vlak water. We besluiten om naar Rovaer te gaan; een eilandje voor de kust bij Haugesund waar zo’n 100 mensen wonen. Het is een door wind en weer geteisterde rotsen eiland, met een zeer smalle doorgang, maar goed bebakend en voldoende diep. Wederom een prachtige plek om te liggen. Bij de kleine supermarkt hebben ze lekker vlees en zo eten we ’s avonds op een mooie plek lekkere entrecôtes van de BBQ in het zonnetje!. Dat is het mooie van Noorwegen …. echt lang regent het er niet, en de seizoenen wisselen zo’n vier keer per dag. Dus regelmatig hebben we het lekker warm met een zonnetje. En doordat het bijna nooit waait is een temperartuur van 18-19 graden ook prima!
Als we ’s ochtends wakker worden is het flink bewolkt en nodigt het niet uit om te gaan wandelen, dus vertrekken we weer naar de volgende plek. Zo’n 25 mijl varen door de Kamersund langs Haugesund naar Skudeneshavn. Ook weer op de motor met zeer weinig wind. De meiden schrijven veel in ‘hun boek’. Ook Marinthe pakt dit heel goed aan! Skudeneshavn is een leuk dorp met een beschutte haven in het centrum en heel veel witte huisjes met rode daken. Het is prachtig zonnig weer en lekker warm. Verder niet veel bijzonders.
Zo ook het eerste deel van de volgende dag. Wederom motorenwe het Rykfylke-fjordengebied in; de meest zuidelijke fjorden en de Lysefjord met de ‘preekstoel’ als hoogtepunt. Dat is dan ook ons doel. Daarom varen we naar Tau, want van daaruit vertrekt de bus voor de wandeling naar de ‘preekstoel’. Die preekstoel is een hoge rots die 600 meter hoog flink uitsteekt over de Lysefjord. Tau is echter geen uitnodigende plek en het is nog maar 15.00 uur, dus varen we door naar Jorpeland. En dat blijkt een goed besluit. Iets dichter bij de preekstoel, een prima haventje bij een forenzendorp van Stavanger. Met een mooie korte wandeling naar een waterval waar we de vissen tegenop zien springen.
Als we de volgende ochtend ‘vroeg’ op staan en de bus naar de preekstoel nemen zitten alle bergtoppen in de wolken. Dat belooft niet veel uitzicht! Vanaf de stopplaats van de bus is het twee uur klimmen … in een ‘file’, want er blijken nog veel meer mensen naar boven te willen. Wij hebben er flink de vaart in en halen veel mensen in en komen na 1 uur en 20 min flink doorstappen en doorklimmen boven. Ondanks de wolken om ons heen een prachtige ervaring. Vanaf een platte rots die overhelt kun je meer dan 600 meter diep de fjord in kijken. Even is er een stukje zonder wolken en kunnen we liggend op de rand naar beneden kijken en zien we een klein bootje varen. Een fantastische belevenis, maar brrr … je moet hier geen mistap maken en ook geen last van hoogtevrees hebben!!! Later lezen we op internet dat er in al die jaren slechts ‘twee doden’ zijn ‘gevallen’. Terug op de boot varen we nog 2 uurtjes naar de ingang van de Lysefjord en ankeren we op een mooie verlaten plek en dat nodigt wederom uit tot BBQ’en. Dit keer zelfs met marshmellows erbij. En ’s avonds natuurlijk weer een potje kaarten … inmiddels zijn we overgestapt op Canasta.
We willen de preekstoel ook wel eens van onderen zien en daarom varen we de Lysefjord in. De laatste van de drie grote fjorden aan de noorse westkust. Niet zo’n lange, maar wel heel smal met hoge steile bergen. Prachtig mooi om te zien. En er zwemmen zeehondjes! Midden in de fjord is het ruim 300 meter diep (terwijl de hele Noorzee slechs max 50 meter diep is) , en heel dichtbij de kant is het nog steeds honderd meter diep. Hierdoor kunnen we met de boot heel dicht naar de overhangende rotsen varen, zodat de meiden de rotsen kunnen aanraken en we overhellende rotsen boven ons hoofd zien. En wat ziet die preekstoel er van onderen ‘klein’ uit … we zien de mensen in het klein … staan, zitten en liggen met hun hoofden over de rand.
We houden al een paar dagen de weerberichten voor de terugtocht naar Nederland in de gaten. Het liefst zouden we nog een paar dagen blijven om nog een mooie wandeling aan het einde van het fjord te maken. Maar het is verstandiger om morgen aan de terugtocht naar Nederland te beginnen. De komende dagen is het nog goed bezeilbaar, en de dagen daarna niet meer. Daarom besluiten we na de ‘preekstoel’ om te keren en varen we naar Stavanger waar we onze laatste middag en avond in Noorwegen doorbrengen.