In de eerste week van de meivakantie maken we onverwachts een ontzettend leuke zeiltocht naar Londen. Onverwachts omdat we pas op het laatst gekozen hebben een week op vakantie te gaan toen duidelijk werd dat Marinthe niet op tijd hersteld zou zijn voor het tennistoernooi. Elk nadeel heeft zijn voordeel; dat vinden we gelukkig alle vier … het is gewoon fantastisch om weer een leuke tocht met de Brandaan te kunnen maken. Het voorjaarsweer heeft zich de afgelopen periode in Nederland nog niet echt laten zien. De komende week wel? Gelukkig wel … we hebben enorm geluk. Goede zeilwind op de heen- en terugreis, en in Londen on-engels weer; droog met redelijk veel zon. In het begin van de week is het nog wel bitterkoud, zelfs tegen het vriespunt aan in de nacht. Lang leve een goede verwarming aan boord … die heeft zelfs ‘s nachts een keer aan gestaan tijdens de heenreis. Londen is een prima bestemming in een week. Zowel de heen- als terugtocht doen we in één keer met een nacht door zeilen (in zo’n 30 uur) en tussendoor hebben we vier volle dagen in Londen. Een terugblik op de afgelopen week ….

We vertrekken vrijdagmiddag 26 april meteen na school en werk naar Bruinisse. Zaterdag is het prima weer om over te steken en vanwege de brughoogte moeten we voor 12.00 uur door de sluis van Roompot zijn. Daarom varen we vrijdagavond al naar Roompot Marina. Nadat we eerst flink wat boodschappen aan boord stouwen en de nieuwe navionicskaarten in bezit hebben. Het is een prima zeiltocht met lekker wind van achteren en we zijn helemaal alleen op de Oosterschelde. De volgende dag vertrekken we meteen na het ontbijt en om 11 uur varen we door de sluis de Noordzee op. In het begin met een rustig windje (kracht 3-4) uit NNO (halve tot ruime wind) en nog in het zonnetje. Later trekt de wind verder aan tot kracht 4-6 en is het stevig zeilen met flinke stroming erbij en wordt het ijskoud, zeker in de avond en nacht. We gaan wel snel. Om 21 uur zijn we de shippinglane al over. Ik kruip dan het bed in, net als de meiden en Toine houdt vanuit de warme kajuit de wacht. Om 3 uur neem ik het over en dan zijn we al bijna bij Princess Chanel in de monding van de Thames. Ik kleed me dik aan (met wintermuts) want buiten wacht houden is geen overbodige luxe in dit gebied met drukke scheepvaart en smalle kanalen tussen ondieptes door. Het is donker met een zwak maantje. Even een benarde situatie waar ik Toine bij roep om uit te wijken voor een grote tanker die net naar buiten komt varen uit Princess Chanel en op het laatst stuurboord stuurt om voor ons langs te gaan. Daarna netjes via de buitenkant van de rode boeien van het Princess Chanel naar Kobbs Chanel.

Rond half 4 ’s nachts zijn we na zo’n 18 uur alleen maar zeilen in de buurt van Queensborough aan het begin van de rivier de Medway waar we een tijstop maken van een paar uur aan een mooringboei. De stroming op de Thames kan zeker op de smallere delen wel 3-4 knopen zijn. Dus zaak om de stroming mee te hebben. Het duurt even voordat we in het donker de boeien hebben gevonden en pas om 5 uur liggen we vast. We slapen tot 10 uur … het zonnetje schijnt en het tij is net gekeerd om de komende uren met stroming mee de Thames 45 mijl lang naar Londen op te varen. In het begin is het nog een saai landschap. De kleur van de rivier doet ons aan de Gambiarivier denken. Maar dat is meteen dan ook de enige overeenkomst. Verderop wordt het steeds leuker en de laatste 10 mijl zijn pas echt leuk … door de Tidal Barrier, langs het Millenium Dome, the Old Navy College en over de Greenwich meridiaan. Langs Canary Warf met het financiële district en langs de Dockhouses tot de ingang van Limehouse Basin. Dat is nog 1,5 mijl van de Tower Bridge af. St Kaths Dock is een marina net naast de Tower Bridge maar daar kunnen we pas woensdag 1 mei in omdat ze de toegangsbrug aan het repareren zijn. Ach, Limehouse Basin is ook een prima haven met vriendelijke mensen en een goede verbinding via de DLR train met Londen centrum.

We hebben vier volle dagen in Londen te besteden. De eerste dag is het even puzzelen hoe de trein- en metrokaartjes werken. We bekijken Oxford en Regent Street en maken een bustoer in zo’n open dubbeldekker door de hele stad. Zo krijgen we een prima indruk wat er zoal te doen en beleven is. Mooie verzorgde stad hoor! Wel koud in het windje maar lekker in het zonnetje. ’s Avonds eten we in the Narrows, een restaurantje van Gordon Ramsey vlakbij de haven. De tweede dag bezoeken we eerst de Westminster Abbey. In Nederland vindt de kroning plaats en daar krijgen we weinig van mee. Alleen later wat foto’ s en uitzending gemist met een samenvatting van de dag. Tijdens de kroning hebben we een fantastische lunch in Fifteen, het eerste restaurant van Jamie Oliver waar kansarme jongeren werken. Een hoogtepunt van de vakantie met ontzettend lekker eten en in Marinthe’s ogen een hele leuke koffiejongen die ontzettend z’n best doet en ‘cute’ is. ‘ s Middags gaan we nog even met de metro naar de Londen Eye; maar we gaan er niet in vanwege de lange rij en de prijs. ’s Avonds eten we op de boot en kijken een film. Een ideale combinatie … een mooie grote stad en daarnaast de eigen boot om je weer terug te trekken.

De derde dag pakken we de trein naar Greenwich en bezoeken we de Observatory die op de Greenwich Meridiaan staat. Voor zeilers een begrip en dat moet je toch gezien hebben. Leuk om wat over de geschiedenis van tijd te leren; zo lezen we dat er jaren geleden een dienst was voor rijken dat één keer per week je horloge gelijk gezet werd door die door iemand naar Greenwich te brengen, waar de enige betrouwbare klok van Engeland stond.

Als lunch eten we een lekkere Vietnamese dim sum. Daarna nog even door het Maritiem museum ten terug naar de boot. Want aan het eind van de middag moeten we de haven uit zijn om voor de laatste twee nachten te verhuizen naar St Kaths Dock. Een ware belevenis om met je eigen boot vlak tot de Tower Bridge te kunnen varen en vlak daarnaast in de haven te liggen! Samen met flink wat andere Nederlandse boten. ’s Avonds als het donker is maken we een flinke wandeling over de Tower Bridge heen en over de Londen Bridge weer terug. Mooi gezicht, zo’n stad met veel bruggen en verlichting. De laatste dag doen we het rustig aan. We bezoeken de National Gallery met mooie schilderijen. Alle museums zijn gratis in Londen, dus dan loop je er makkelijk even binnen. Rond de lunch gaan we even bij Covenant Garden kijken. Het is heerlijk warm en zonnig. De rest van de middag brengen we door op de boot en poetsen we die eens even goed van buiten. Toine heeft eerder deze week het teakdek al ingesmeerd met baracol, spul dat je in Nederland niet kan kopen en hier in een dag besteld en bezorgd is bij de haven. Daar knapt het teakdek flink van op. Als Eline en ik boodschappen gaan doen zien we de Baltic Match liggen. Hé, dat is toch de boot van Martin en Jeske? Dat klopt, gecheckt via de sms. Als zij uit de stad terugkomen komen ze even langs voor een spontane borrel. Heel leuk. De laatste avond gaan we uiteten bij de Dickins Inn naast de haven. Wel heel gezellig en we hebben hele leuke gesprekken met de meiden, maar voor het eten hoef je het niet te doen.

Op vrijdag 2 mei varen we om 9.00 uur NL tijd door de sluis de Thames weer op voor de terugweg naar huis. Tot ver in de middag op de motor met een heerlijk warm zonnetje en weinig wind. Even zelfs bijna té warm. Halverwege het Princess Chanel zo rond 17 uur steekt het windje op uit het zuiden en kunnen we zeilen met halve wind. Niet lang daarna trekt de wind steeds harder aan tot een dikke kracht 5 en leggen we een rif in de genua en het groot zeil. De boot beweegt flink, ‘wat een ‘klotsbak’ is die Noordzee toch’, zegt Toine dan. Maar is wel lekker zeilen! We gaan allemaal vroeg naar bed en Toine houdt weer de wacht vanuit de warme kajuit en even later in de kou buiten als we de shippinglane oversteken. Er is flink wat scheepvaart … we varen er mooi tussendoor, alleen op het laatst wijkt Toine uit voor een tanker om er toch maar achterlangs te gaan. Wel zo verstandig. Tijdens mijn wacht midden in de nacht valt de wind weg en gaat de motor aan. Maar in de vroege ochtend steekt het windje weer op en kunnen we de rest van de tocht weer prima met halve tot ruime wind zeilen. We komen rond 11 uur bij Roompot aan, maar kunnen pas om 13 uur door de sluis vanwege de brug en de masthoogte van 19,5 m. Eenmaal op de Oosterschelde waait het flink door; een ruime kracht 6. Maar de wind komt van achteren, en ook al is het tegen de stroming in, het is heerlijk zeilen op de Oosterschelde terug naar Bru. Om 17.30 uur zijn we weer terug in onze haven. We kijken terug op een heerlijke week vakantie. Een goed begin van het zeilseizoen. Dat belooft wat!