In de meivakantie gaan we met de SeaQuest een week op pad naar Chatham en Londen. Het weer is zeer wisselvallig met regelmatig stormachtige wind, dus het is goed zoeken naar de juiste weergaten voor het oversteken van de Noordzee. Op de heenweg hebben we een goed weergat met rustige wind van achteren. We varen in 25 uur in één keer door vanuit Bru naar Chatham, deels zeilend en deels op de motor.
Na een dagje Chatham varen we met een heerlijk zonnetje de Thames op naar Londen. We brengen drie dagen door in de bruisende stad met afwisseld zon, wat regen en vooral harde wind (het stormt dan in de Thamesmonding en op de Noordzee). Tussen de depressies door is het weer rustig en varen we in 24 uur van Londen naar Vlissingen. Eenmaal in Vlissingen begint het weer flink te waaien. De laatste dag varen we met ZW 6-7 Bft via de Westerschelde terug naar Bru. Een heerlijk weekje uitwaaien en we leren de SeaQuest steeds beter kennen. Dat heeft kennelijk gewoon tijd nodig.
Op de heenweg dient het weergat zich aan op vrijdag en zaterdag 1 en 2 mei. Strak getimed rijden we vrijdagmiddag na een Corsendonksessie van Toine naar Bru. Om half 4 gooien we los en dan kunnen we meteen de sluis door. Er staat een heerlijke wind uit het noorden en we zeilen voortvarend naar het kanaal door Zuid-Beverland. Achter grote beroepsvaart aan zijn we binnen het uur door de twee bruggen en de sluis en zeilen we verder via de Westerschelde naar Vlissingen. Het is 22.30 uur als we voorbij Vlissingen via de Belgische Kust de Noordzee opvaren en het is dan al behoorlijk koud. Echt goed voorbereid en uitgerust gaan we de zee niet op merken we later. Vooral Toine is heel moe. Maar dat is meer een gevoel dan dat het zich verkeerd uit pakt. De wachten brengen we dik ingepakt buiten door want het is op dit stukje Noordzee goed opletten. De wind wordt steeds minder en bij het wisselen van onze wachten (03.00 uur) gaat de motor aan. Oversteken van de shippinglanes tussen 6 en 9 uur is geen enkel probleem. Even daarna lopen we al snel Ramsgate aan en op dat moment besluiten we om nog 50 mijl door te varen naar Chatham. Dat geeft ons wat meer rust de komende dagen. Zijn we nog steeds niet in Ramsgate geweest ;-).
We zeilen via de Thamesmonding langs de Red Sand Towers linksaf de Medway op. Een historisch stukje water want hier heeft Michiel de Ruyter in 1667 een belangrijke overwinning behaald op de Engelse vloot door ‘de ketting’ gespannen over de Medway door te varen en de Engelse vloot in brand te steken. Eén van de ergste verliezen die de Engelse vloot ooit heeft geleden. De Medway is gezellig druk met twee zeilwedstrijden. Mooi op tijd voor laagwater kunnen we de sluis door de jachthaven van Chatham in. Aankomst in Engeland na 25 uur varen voelt altijd weer goed! Het stadje zelf is niet zo bijzonder en de restaurantjes ook niet, dus eten we lekker op de boot en kijken een film.
Zondag 3 mei is zowaar een lekkere zonnige dag. We pakken de bus naar het iets verderop gelegen Rochester, het geboortedorp van Charles Dickens. Daar vallen we midden in het jaarlijkse ‘Sweep Festival’. We zien veel als schoorsteenveger (of als de vrouw van de schoorsteenveger) verklede mensen die met een bezem in de hand een soort volksdans doen. Veel eettentjes en her en der wat bandjes die optreden. Een gezellige boel en er wordt flink wat bier gedronken. Wij houden het ‘cultureel’, lopen wat rond en bezoeken het mooie oude kasteel en de kathedraal. Eenmaal terug bij de boot bellen we met de jachthaven in Londen om te vragen of we een dag eerder kunnen komen. Morgen is het nog heerlijk weer en daarna gaat het twee dagen stormachtig hard waaien. Dat kan gelukkig omdat er ook flink wat boten (w.o. Oceanpeople) eerder vertrekken ook vanwege het weer.
Dus varen we maandag 4 mei vanuit Chatham naar Londen. Zo’n 55 mijl eerst de Medway weer af en dan de Thames op. Het is zelfs zo warm dat we even heerlijk kunnen zonnen. Het blijft leuk om met je eigen boot Londen in te varen. Eerst nog wat breed en saai, maar eenmaal door de Thames Barrier heen steeds smaller en drukker. Met veerboten om ons heen, vliegtuigen over ons heen en de Londen skyline als uitzicht. We hebben flinke stroming mee en rond 16 uur zijn we bij de sluis van Limehouse Marina.
We krijgen een mooie plaats naast de ‘Weddingcake’. Na een borrel op de boot eten we heerlijk bij Gordon Ramsy’s Narrow Inn met uitzicht op de Thames. Een super gezellige avond met z’n viertjes! Na nog een kaartspel vallen we als een blok in slaap. Dat wil wel na twee goede flessen wijn ;-).
De twee dagen in Londen besteden we zeer efficiënt. De eerste dag gaan we eerst met de DLR en underground naar de Big Ben. Dat plekje geeft meteen een echt Londen-gevoel. We lopen via Downingstreet 10 naar Trafalgarsquare en nemen daar de metro naar Lesceistersquare. We lopen wat rond en kopen kaartjes voor ‘een musical’. Na lang twijfelen komen we uit op Lord of the Dance.
Lunchen doen we bij Jamie’s Fifteen. Blijft heerlijk maar minder speciaal dan twee jaar geleden. Het is lekker zonnig en we lopen via de Tate Gallery (beetje té modern voor ons) langs de Thames naar de Towerbridge. Een leuk stukje Londen. Dan is het tijd om met de underground naar het theater te gaan. Als we in de zaal zitten zien we een ‘enigszins bejaard’ publiek om ons heen en we vragen ons af wat de meiden hiervan gaan vinden. Het is een prachtige dansvoorstelling, met veel enthousiasme en heel knap gedanst. Toine vindt het echt prachtig, Eline ook wel, Marinthe en ik wat minder. Rond 23 uur zijn we weer terug op de SeaQuest.
De tweede dag Londen beginnen we met een audio rondleiding door de Houses of Parliament. Heel indrukwekkend! Dit vindt Marinthe echt leuk en Eline wat minder. Dan is het tijd om te shoppen. De meiden zoeken de routes met de underground uit. We lopen over Oxfordstreet, Bond en Regentstreet. Met een groot contrast tussen het sjieke Selfridge en de goedkope Primark. Kennelijk is er in Londen voldoende publiek voor die dure winkels. Er rijden ook flink wat dure auto’s rond; om de paar minuten zie je wel een Porsche, Aston Martin, Maserati etc. Vooral door Marinthe gespot. Ik ben het het boek ‘Dit kan niet waar zijn’, van Joris Luyendijk aan het lezen, en het is heel toepasselijk om dat te lezen nu we in Londen zijn.
Moe van het shoppen gaan we kort terug naar de boot om uit te rusten en te eten. En dan weer terug naar het Victoria Palace Theatre, dit keer voor een echte musical, Billy Elliot, met veel jonger publiek. Een prachtige voorstelling vinden we alle vier. Heel knap gespeeld door vrij jonge kinderen. De enige bedenking die we erbij hebben is wat het met je doet als je zo jong (13 jaar) al zo’n grote musicalrol speelt en luid applaus krijgt.
De laatste dag in Londen brengen we rustig op de boot door. Eline maakt wat huiswerk en Toine klust wat. We vertrekken om 14.30 uur en gaan dan eerst nog even een mijl de Thames op voor wat foto’s van de SeaQuest vlak voor de Towerbridge. We varen de Thames af terug de Noordzee op. Het is heerlijk zeilen met halve wind tot 1 uur ’s nachts. Dan gaat de motor aan in een hele rustige stand en tuffen we de shippinglanes over terug naar Vlissingen. De zee is vlak en er is weinig wind, maar wel tegen. Toine doet een belangrijke ontdekking deze terugweg …de stuurautomaat moet in een mindere gevoelige stand … dan ligt de boot veel stabieler !!! Dat verklaart ook waarom we de heenweg voor een deel zwaar vonden. En ook waarom we vorig jaar de terugweg vanuit Schotland zo zwaar vonden. Dat gevoel hadden we met de Brandaan nooit gehad. Als de stuurautomaat op standje 5 staat blijft’ie sturen en vooral z’n ‘kont’ veel bewegen, vooral op een voor de windse koers. Zo zie je maar dat het altijd even duurt voordat je een nieuwe boot goed kent. Het laatste stuk naar Vlissingen kunnen we met NO 3-4 Bft prima zeilen. Eenmaal in de jachthaven liggen we heerlijk in het zonnetje met een glaasje rosé erbij. Life is good! Zeker als het eettentje ’s avonds ook een groot succes blijkt.
Op zaterdag 9 mei waait het weer stevig, ZW 6-7 Bft. We gaan eerst naar het zwembad, daar hebben de meiden zin in. Met de taxi heen en weer; helemaal prima. Zodra er voldoende water boven de drempel van de haven staat vertrekken we (14.30uur) en zeilen we met alleen de kotter de Westerschelde op naar Hansweert. Er staat nog een stevige ZW 5-7 Bft die aanhoudt tot we in Bru zijn. Door het kanaal met de sluis en de twee bruggen duurt dit keer ruim 1,5 uur. Eenmaal op de Oosterschelde denken we dat de wind iets is gaan liggen en zetten we volledige zeilen, maar dat is verre van waar. Het is een stukje spectaculair zeilen met de gangboorden door het water.
Toine vindt het fantastisch, van de meiden en mij mag er een rif in. Het laatste stuk voor de wind doen we alleen op de genua. Om 22 uur kunnen we, na even bellen, door de sluis en zijn we weer terug in Bru. Zondag slapen we lekker uit en ruimen op ons gemakje de boot op. We kijken terug op een heerlijke week ‘leven’ op de boot; dat proeft altijd naar meer!